Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1860

colitur, et a seniore defectu iam capacitatis quam tupiter ignoratur. Lytliurgicae functiones, agili adhuc aetati, quam exacte imprimuntur, a sacerdote vero similia vix docto, quam tremende negliguntur. Biographiae sanctorum lectio, puerili aetati est suavis recreatio, cuius ope abundans ereseit non modo propriae pietatis nutrimentum, sed et pro munere subin docendi exemplorum copia. — Demum utilitas seminariorum minorum se commendat c) ex eo, quod in iis iuvenes mature formentur in virtutibus. Tenella est planta virtutis, quae mature fovenda est ut solidos fructus ferat. Sine tali matúra cultura cordis, multae gratiae inefficaees manent; multae virtutes in semine pereunt; et plurimae salutares dispositiones incultae transeunt. Sic, ut fides, sine qua minister religionis nil aliud est, quam scenicus histrio, mentem promta cum alaeritate Deo subiectam teneat, ab influxu increduli saeculi custodienda, et in illa fovenda est aetate, quae corde puro et mente serena altiori auctoritate libenter regitur, et mysteria religionis admirabunda clevotione, et adorabunda pietate suscipit. Obedientia, sacerdoti absolute necessaria, aeque prius colenda est, quam indomitorum iuvenum conservatio eam dedoceat, et ille in obediendo perversissimus succrescat elater, quo recentior aetas non in auctoritatis a Deo positae venerationem, sed in suae erga superiores propensionis vei affectatae confidentiae gratiam, se obedire passim facto comprobat, dum de intolerabili iugo somniat toties, quoties quaepiam clericalis culturae licet indispensabilia, sed adamatis propensionibus contraria média iniunguntur. Humilitas cordis, haec Christi discipulorum perennis tessera, in schola Christi: in seminariis optime discitur. Ubi vero quidlibet sciendi pruritus fovetur; ubi animus obtemperandi solum importunis laudibus allicitur; ubi immaturi iuvenes se idoneos naturae serutatores autumant;ubi pueruli de valore et merito multiplicatorum docentium alto supercilio iudicia categorica depromunt; ubi adolescentuli qui vix bonum a malo discernere noverunt se universarum scientiarum bajulos reputant; ubi subiectionis spiritus ad svaviter mulcientis adulationis anilem persvasionem laxatur — ibi et humilitas cordis mature occumbit, et cum illa occidit omnis solida virtus, sicque realitas characteris, et vitae christianae totus succiditur nervus. Quid de castitate dicamus, sine qua sacerdos, licet omnibus aliis requisitis ornatus, e mente SanctorumPatrum nihil est; cuius eminentis virtutis tenellus flos, ab incauta aetate non raro saltem ideo atteritur, quia perversa societas, pravorum exemplum, infelix occasio fomenta suggesserant. Quanti in saeculo scopuli : sensuum illecebrae; incauta conversatio; librorum mollium lectio. Inter hos obices ereseit et teritur cor, quod ad Sanctuarii ministerium a Deo electum est ! . . . Quod 3. Nccessitatcni attinet, hanc obvia argumenta persvadent. Neminem latét a) penuria individuorum, qua plurimae dioeceses laborant. Siquidem plurimi ex parentibus, rerum inopia pressi non valent ferre expensas, quae in praeparatoriarum classium frequentationem, didactrum, victus et librorum pretium impendendae sunt — unde pauperes, qixorum tamen filiisDeus vocationis gratiam non minus ac divitum surculis tribuit — suas proles ad stivam et aratrum retrahunt. Eos vero, qui in palaestra gymnasiali vei Circ. LiLterae 1860. Nr. IV. 3