Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1859

Index

tione denunciandi Inquisitoribus , sive Locorum Ordinariis praedictis, personam, quae sollicitationem commiserit, etiamsi Sacerdos sit, qui jurisdictione ad absolutionem valide impertiendain careat, aut sollicitatio inter Confessarium, et Poenitentem mutua fuerit, sive sollicitationi Poenitens consenserit, sive consensum minimé praestiterit, vei longum tempus post ipsam sollicitationem jam effluxerit, aut sollicitatio a Confessario, non pro se ipso, sed pro alia persona peracta fuerit. Caveant insuper diligenter Confessarii, ne Poenitentibus, quos noverint jam ab alio sollicitatos, sacramentalem absolutionem impertiant, nisi prius denunciationem praedictam ad effectum perducentes delinquentem indicaverint competenti Judici, vei saltem se, cum primum poterunt, delaturos spondeant, ac promittant. <§. 3. Et quoniam improbi quidam homines reperiuntur, qui vei odio, vei ira, vei alia indigna causa commoti, vei aliorum impiis suasionibus, aut promissis , aut blanditiis, aut minis, aut alio quovis modo incitati, tremendo Dei judicio posthabito, et Ecclesiae Auctoritate contempta, innoxios Sacerdotes apud Ecclesiasticos Judices falso sollicitationis insimulant; ut igitur tam nefaria audacia, aut tam detestabile facinus metu magnitudinis poenae coerceatur, quaecumque persona quae execrabili hujusmodi flagitio se inquinaverit, vei per seipsam innocentes Confessarios impie calumniando, vei sceleste procurando, ut id ab aliis fiat, a quocunque Sacerdote quovis privilegio, auctoritate et dignitate munito, praeterquam a Nobis, Nostrisque Successoribus, nisi in fine vitae, et excepto mortis articulo spe absolutionis obtinendae, quam Nobis et Successoribus praedictis reservamus, perpetuo careat. <§. 4. Demum magnopere cupientes a Sacerdotalis Judicii et Sacri Tribunalis sanctitate omnem turpitudinis occasionem, et Sacramentorum contemptum, et Ecclesiae injuriam longe submovere, et tam exitiosa hujusmodi mala prorsus eliminare, et quantum in Domino possumus, animarum periculis occurrere, quas sacrilegi quidam daemonis potius, quam Dei Ministri, loco eas per Sacramentum Creatori suo ac Nostro reconciliandi, majori peccatorum mole onerantes in profundum iniquitatis barathrum nefarie submergunt, nonnullorum Yenerab. Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium, et aliquorunx in Theologia Magistrorum consilio desuper adhibito, accedentibus quoque iteratis plurium Episcoporum supplicationibus, hac nostra in perpetuum valitura sanctione, quemadmodum a pluribus Episcopis per Synodales suas Constitutiones jam factum esse novimus, omnibus, et singulis Sacerdotibus, tam Saeeularibus, quam Regularibus cujuscumque Ordinis, ac Dignitatis, tametsi alioquin ad Confessiones excipiendas approbatis, et quovis Privilegio et Indulto, etiam speciali expressione, et specialissima nota , et mentione digno suffultis, Auctoritate Apostolica, et Nostrae Potestatis plenitudine interdicimus, et prohibemus, ne aliquis eorum extra casum extremae necessitatis, nimirum in ipsius mortis articulo, et deficiente tunc quocumque alio Sacerdote, qui Confessarii munus obire possit, Confessionem Sacramentalem personae complicis in peccato turpi, atque inhonesto, contra sextum Decalogi Praeceptum commisso excipere audeat, sublata pro-