Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1858

Index

rum experientia clarus, etsi sciverit quosdam ex 2 7 libris n. t. per noimullos "controverti : ille tamen non dubitavit omnes ceu divinos agnoscere et recensere, et quidem ut ipse dicit inductus traditione maiorum. Euseb. 1. 6. c. 25. Hist. Eccl. c) Eusebius relate ad libros ss. triplicem facit distinctionem. Aliquos vocat homologumena, i. e. agnitos, receptos ab omnibus, aliquos appellat antilegomena i. e. controversos, et alios vocat nothus i. e. non divinos, spurios, de quorum suppositione nullum erat dubium. De libris classis II. seu antilegomenis haec seribit Hist. 1.3. c. 31. „Qui in dubium quidem vocantur, in plurimis tamen Ecclesiis palam leguntur." Legebantur vero (in Ecclesiis soli libri divini. Usus ergo publicus Ecclesiarum erat semper pro divina auctoritate etiam sic dictorum deutero-canonicorum librorum. C) Quod autem dubia attinet, quae circa auctoritatem horum librorum agitabantur: illa erant solum privatorum, aut particularium quarumdam Ecclesiarum. Praeterea dubia haec non erant fundata in historicis argumentis, quasi nempe dubitantes potuissent adferre quaedam suppositionis vestigia quoad tempus, auctorem etc. solum enata sunt ex duabus causis. a) Dubitarunt, quia ipsis nondum fűit cognita apostolica traditio de auctoribus ss. horum librorum. Ast defectus hic cognitionis, et ex eo enata dubia quorumdam nihil ponderant in oppositione certae fidei plurimorum item principalium Ecclesiarum, quae omnes 27 libros ceu indubie divinos susceperunt. Praesertim si consideremus illám ignorantiam traditionis apostolicae de origine divina horum librorum, et sic ipsa quoque dubia inter adjuncta primorum saeculorum apud quosdam necessario exoriri debuisse. Nam libri hi — etsi apostolos habuerint auctores — non tamen eodem tempore, sed decursu 50 annorum sciipti sunt, et non poterant mox ab initio omnibus innotescere; quia non erant omnes immediate omnibus destinati, sed aliqui privatis solum, aut particularíbus Ecclesiis, quae eorum propagationi, praesertim si argumentum exile fuerat, non adeo stud uerunt. Imo etsi voluissent, tam facile nec poterant propagare, cum Ecclesiae in Európa, Asia, Africa, longe essent ab invicem dissitae, et typographia nondum inventa, persecutionibus saevientibus communicatio fuerit multum impedita. Quia vero plures particulares Ecclesiae ob ista, similiave adjuncta libros controversos non immediate ab apostolis vei eorum discipulis, sed tardius ab aliis particularibus Ecclesiis acceperunt — quoniam severi erant critici ob multitudinem suppositorum librorum — non poterant illos statim ut inspiratos venerari donec qua tales probarentur per illas Ecclesias, quae hos libros se ab apostolis accepisse asserebant. b) Dubitarunt ob rationes dogmaticas, seu ob difficultates, quibus [hi libri laborare videbantur. Sic de ep. a d Hebr. auctoritate divina teste Euseb. Hist. 1. 3. c. 3. ideo dubitarunt: „quod dicerent eam ab Ecclesia Romana pro certa et genuina Pauli epistola non haberi,"