Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1858

Index

canonici n. t. sunt libri integri : Ep. ad Hebr. Ep. Jacobi, II. Petri, II. et III. Joannis, Ep. Judae et Apocalypsis. Ecclesia ipsa libros ss. n. t. omnes solum canonicos voeat et vocavit, nec unquam distinxit proto- et deutero-canonicos, vei homologumena et antilegomena. Haec distinctio descendit a privatis doctoribus et est solum historica, non dogmatica; non enim auctoritatem, sed solum fata, históriám diversam habebant hi libri. B) Auctoritatem eamdem, nempe divinam, cum sic dictis proto-canonicis habuisse semper in Ecclesia hos 7 libros, non licet in dubium vocare post Conc. Trid. in quo canon dogmatice definitus est hos quoque libros complectens. Idque iure merito, quoniam omnes hae scripturae — ut verbis Concilii utamur: „Quasi per manus traditae ad nos usque pervenerunt" — — „et continuata successione in Ecclesia Catholica conservatae sunt." Trid. ss. IV. dec. de Script. Can. — ut e sequentibus patebit. 1. Ecclesia Romana, omnium Ecclesiarum mater et magistra, ad quam teste S. Irenaeo propter potiorem principalitatem omnem necesse est convenire Ecclesiam, omni tempore habuit canonem eumdem, quem Conc. Trid. dogmatice definivit. Nam a) Ecclesia haec usa est versione latina vulgata paulo post apostolorum aetatem adornata; iam vero in hac continebantur omnes 27 libri, quos hodie in canone habemus. b) Concilia Ecclesiae Africanae saec. IV. et V. celebrata, speciatim Hipponense (a. 393) Carthaginense III. (a. 39 7) Carthaginense VI. (a. 419) definiverunt canonem , et quidem eumdem cum Tridentino: iam autem haec fides Ecclesiae Africanae exprimit traditionem Ecclesiae Romanae; nam dicunt episcopi congregati in Conc. Carthag.YI. „A patribus ita accepimus in Ecclesia legendum." Patres hi erant S. Marcus Evang. et alii, qui — teste Hist. Eccl. — Roma missi Ecclesias Africanas fundarunt, et Canonem Ecclesiae Romanae eis tradiderunt. — c) Innocentius I. Pontifex sub initium saeculi V. interrogatus ab Exuperio Episcopo Tolosano in Gallia de numero librorum ss. — recenset ei libros canonicos eosdem, quos canon Tridentinus complectitur, et — quod notatu dignum est — ait se id respondere, quod „sequendum lucidior ratio persvaderet, auctoritas lectionis (publicae in Ecelesia) ostenderet, et custodita temporum series demonstraret." Ergo temporum antiqua series, et auctoritas Ecclesiarum publica lectione testabatur omnes 27 libros esse canonicos seu divinos. d) Idem hic canon fűit determinatus etiam a Gelasio Pontifice in Concilio Romano 494. 2. Canonem, qui a Concil. Tridentino definitus est, venerabantur etiam SS. Patres et Scriptores Ecclesiastici. a) S.Irenaeus, S. Clemens Alexandrinus Patres et Tertullianus Scriptor Ecclesiasticus omnes libros 27 (etsi non singuli singulos, non enim erat occasio, cum canonem librorum ss. ex professo non recenserent) invicem collati commemorant, et ceu divinos tractant, atque licet ipsi quoque sat antiqui sint, utpote saeculo II. viventes, tamen adhuc ad traditionem maiorum provocant ad suam fidem firmandam. Proinde Saeculo I. iam pro divinis haberi debebant. b) Origenes Scriptor Ecclesiasticus saeculi III. multarum Ecclesiarum perlustrata-