A Győri Püspökség Körlevelei, 1901
Tartalomjegyzék
45 arreptum perfectionis iter tenere constanter pergerent. Praeter obedientiam mutuam- que caritatem, commendavit praecipue obtemperationem et observantiam Aposto- licae sedi, ad quam, inquit, se duos misisse alumnos, qui Romae degerent, testes addictissimae voluntatis suae atque ipsorum. Amarent autem toto cordis affectu Jesum Christum servatorem nostrum, eique frequenter per Eucharistiam augustam conjungerentur. Tum sanctissimam Matrem ejus in deliciis haberent, et castissimum illius Sponsum, Sodalicii patronum, peculiari cultu prosequerentur. — Biduo post, extrema Ecclesiae Sacramenta expetivit. Dumque ad illum sacrosanctum Christi Corporis viaticum deferretur, cubiculum decentius instrui voluit, seque vestibus, amiculo et stola indui; novasque caritate vires sufficiente, Eucharistiam de genu adoratam summa cum reverentia suscepit. Feria v. majoris hebdomadae sacro oleo inunctiis est; gratiisque Deo agendis septem ipsas horas impendit. Sub vesperum, fratre Bartholomaeo efflagitante, universis Instituti alumnis bene precatus est. Tum statae preces habitae ad animi exitum commendandum; hisque persolutis, iterum fratribus inculcavit, ut a mundo abhorrentes, viverent ac morerentur, in ea vocatione qua vocati fuerant. Duas et sesquihoram jam in supremo agone immotus persistebat, cum protinus, velut a somno excitus, praescriptam sodalibus serotinam precationem Maria mater gratiae devote recitavit: deinde exclamans: Adoro in omnibus voluntatem Dei circa me, oculis in coelum sublatis, manibus decussatim positis, placide obdormivit in Domino; hora fere quarta feriae sextae majoris hebdomadae, die VII Aprilis MDCCX1X, aetatis anno sexagesimo octavo. Vixdum famuli Dei mors innotuit, unus omnium fuit moeror: omnes, nulla cujusvis coetus vel conditionis exceptione facta, defuncti virtutes et benefacta extollebant. Cum corpus exanime, sacerdotali amictu, in sacello expositum fuisset, magnus undique concursus fuit; quod item in funere accidit. Nullus autem abire volebat, quin aliquid de indumentis ejus auferret, tamquam pretiosum pignus servandum. Neque haec supra meritum; tanta enim erat apud omnes ejus sanctimoniae fama et existimatio. — Quae quidem fama, procedente tempore non viguit modo sed aucta est; accesserunt etenim signa, quibus confirmare illam Deus ipse videbatur, simulque ostendebatur placere Numini aeterno ut coelestes Joanni Baptistae honores decernerentur. Quae tamen post tempus aliquod gravissimae in re publica turbationes sunt factae, pium impedivere officium. Serius igitur processus initi auctoritate ordinaria; quibus, Rothomagi, Rhemis ac Parisiis confectis et in Urbem demum delatis riteque perpensis, Gregorius XVI. fel. rec. commissionem introductionis causae sua manu signavit Kalendis Maji anno MDCCCXXXIX. Deinceps, praemissis, prouti ius est, Apostolicis processibus eisdemque probatis, in sacrorum Rituum Congregatione de heroicis Joannis Baptistae virtutibus agi coeptum; ac Pius IX. decessor Noster, Kalendis Novembribus anno MDCCCLXXIII. edixit solemniter: Ita constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate in Deum et proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Justitia, Fortitudine, Temperantia earumque adnexis in gradu heroico, ut procedi posset ad discussionem quatour miraculorum. Placuit tamen Nobis ut, pro decernendis Joanni Baptistae coelitum Beatorum honoribus tria tantum miracula proferri sufficeret. Fuerunt autem : Instantaneae Viri Dei fama sanctitatis. Introductionem causae signat Gregorius XVI. I. Maii 1839. Illum Leo XIII. beatum nuncupat. An. 1888.