A Győri Püspökség Körlevelei, 1883

Tartalomjegyzék

2

tes facile detegemus modum illum ac rationem, qua memoria tanti viri dignissime celebrabitur.

Imitemur, quod ille egit : rigemus, quod ille plantavit. E re erit hunc in finem aliqua vitae ejus momenta propius considerare, intentiones studiosius expendere.

Singularis in S. Stephano conspicua erat reverentia erga Summum Pontificem, successorem S. Petri, Christi in terris Vicarium, omnium Christianorum Patrem ac Magistrum. Huic gentem nostram, ut eam in seriem ac consortium Christianorum populorum reciperet, impensius commendavit; ab hoc fundandorum Episcopatuum consilia confirmari petiit; ad hunc, imo ad limina Apostolorum S. Petri et Pauli faciliorem viam aperuit, dum pro peregrinantibus Ravennae et Romae hospitia erexit.

Ad Ecclesiam Romanam propter potiorem principalitatem oportet convenire omnem Ecclesiam. Ibi centrum unitatis, ibi Cathedra, in qua S. Petrus sedet, et praestat quaerentibus fidei veritatem. Huic itaque Cathedrae, cum Sancto Proto- rege nostro, communione consociemur, nec ullis fluctibus ab ea nos divelli patiamur. Inde debilibus robur, timidis animus, nutantibus fortitudo, tribulatis et tenta- tis consolatio, moestis solamen, humiliatis exaltatio, omnibus denique sub uno hoc legitimo capite unitis auctoritas obveniet. Summus ille Pastor doceat et regat nos, qui oves Christi vocari et esse gestimus et gloriamur.

Summo studio conabatur porro S. Stephanus doctrinam Catholicae Ecclesiae illibatam custodire. Laudandi hujus studii testes sunt tabulae monitorum filio suo S. Emerico datorum. „In primis, inquit, praecipio, consulo, suadeo, Fili charissime 1 si regalem cupis honestare coronam, ut fidem catholicam et Apostolicam tali diligentia et custodia conserves, ut omnibus tibi a I)eo subjectis exemplum praebeas.“ 4) Aurea certe sunt haec solliciti Patris monita. Utinam illa ab omnibus ejus successoribus horumve subditis obsequioso animo suscepta fuissent; utinam purum fidei catholicae depositum febricitantis aut fastuosi ingenii humani inventis nunquam fuisset adulteratum. Quod nos sacerdotes specialiter concernit, Dilectissimi, primo et ante omnia assiduo studio ad id incumbere debemus, ut doctrinam hanc ex asse, ut dici amat, condiscamus. Disce, quod doceas, scribebat S. Hieronymus Nepotiano suo. Labia nostra debent custodire scientiam, quia fideles nostri ex ore nostro requirent eam ; nostrum porro officium est eos, qui contradicunt, arguere et repellere. Inter varias, quae nostra aetate de Deo, mundo, homine, anima, materia, vi, mora- litatis ad dogmata relatione, aliisque hujusmodi quaestionibus proferuntur opiniones in ipsis adeo liberis et disputabilibus, nobis lucem ac directionem dabit doctrina catholicae Ecclesiae, quae columna ac firmamentum est veritatis. Fidei autem huic jungamus bona opera, nam, monente eodem Sancto Rege, „Qui false credunt, vel fidem in bonis non implent et ornant operibus, quia fides sine opere moritur : nec hic honeste regnant, nec in aeterno regno vel corona participant.“ 5)

Catholicam Ecclesiam, cujus fidelis ipse filius erat, apud suos subditos firmam esse, imo dilatatam et latius usque extensam cupiebat pientissimus Protorex noster, et hoc non vi, non coactione, sed praedicatione verbi et bono exemplo. Am-