A Győri Püspökség Körlevelei, 1882
Tartalomjegyzék
3 quo vitam suam Ecclesiae in emolumentum servet, et fidelibus securiorem ad se accessum paret: equidem ubi ille commoratus fuerit, ibi centrum unitatis Ecclesiae futurum omnes novimus. Ast diffiteri nequit, statum hunc futurum fore multum abnormem ac talem, qui, ut mox cesset, omnis Ecclesia catholica Deum implorare necessum ducet, independentia et libertate regiminis Ecclesiae hoc urgenter postulante. Nihil enim foret periculosius, quam ex uno carcere ad alium transire, et loco desideratae et speratae libertatis compedes invenire. Quid autem, absente Summo Pontifice, Hornae fieret, divinare non audemus, ast moestam saltem fore faciem et lugendam, asserere minime cunctamur. Tunc Urbs gemini Svderis, Petri et Pauli, coruscans fulgoribus et triumphali clara martyrio; Urbs, quam S. Joannes Chrysostomus se suspicere et diligere dicebat non propter copiam auri, non propter columnas, nec propter alia magnitudinis suae monumenta, sed propter Columnas illas Ecclesiae; Urbs, inquam, quae Cathedra S. Petri illustrata est, ut ubi caput superstitionis erat, illic caput existeret Sanctitatis, et quae prius fuit magistra erroris, fieret magistra veritatis, et per hanc Cathedram ipsa Urbs caput orbis effecta latius praesideret religione divina, quam antea praesedisset dominatione terrena ; 5) Urbs haec „Domina gentium, princeps provinciarum, ut verbis S. Bernardi utamur, foret sine capite truncum corpus, sine oculis frons effossa, facies tenebrosa.“ 6) Considerantes, Venerabiles Fratres ac Filii Dilectisimi, haec praeterita et impendentia mala, isto animi moerore et angore impensius provocamur, ut in nobis nihil desiderari sinamus, quo Sacrae Sedi omnique Ecclesiae nostrae tantopere ad- fiictae solatio et adjutorio esse possumus. Ecclesia rite comparatur castrorum aciei bene ordinatae, quae, si talis est, terribilis esse dignoscitur. Haec acies certe tunc erit potens, si undique ita circum- septa fuerit, ut nullus in ea locus vacuus maneat, quo hosti in eam aditus relinquatur. Nos itaque, qui Ecclesiae membra sumus, clerus nempe et fidelis populus, charitatis et intimae unionis vinculo invicem juncti, ad formam bene ordinatae aciei, arctissime jungamur Summo Pontifici, nec animorum aliqua dissensione rimas relinquamus hosti, ne seriem potentem turbare queat, et ad feriendos nos campum adquirat. Dicente namque Ulemente XI. Pontifice nusquam timendae sunt nobis externae hostium insidiae, nisi internis contentionibus viam illis pandamus. Supra petram consistens nullo unquam externarum virium impetu fracta, sed suismet roborata periculis immota semper stetit Ecclesia: internis agitata motibus nutavit saepius et tremuit.7) ípsa pericula monent nos, ut omnes inter nos et cum Summo Pontifice intime connexi sub unius hujus Pastoris auctoritate quaeramus praesidium, dum lupos gregi imminere animadvertimus. Aciei istius arma preces sunt, quibus auxilia a Deo imploramus, ut Summum Pontificem animi fortitudine, aerumnarum patientia, malorum contemtu armare, omnique religionis galea et clypeo circumdare, consilio denique, quid quando agendum, dirigere et gratia coelesti confortatum incolumem servare dignetur. ’) Paul. IV. in Constit. dc festo Cath. S. Petri, 1558. — *) S. Bern. Epist. 243. uti superius. — 7) Sermone in natali S3. Petri et Pauli, 1709. 1*
