A Győri Püspökség Körlevelei, 1874
Tartalomjegyzék
1 KTz*. I. Yenerabiles Fratres ac Filii in Christo Dilectissimi! Inter varias annp proxime elapsi aerumnas Dei miserentis benignitate conservati, incolumes occepimus novum hunc annum, et in sancto nomine Ejus prosequimur labores nostros pastorales, quidquid facturi, in honorem ac laudem Dei et ad salutem fidelium Deo ac Domino nostro humiliter offerentes. Ad alacriter continuandum munus vestrum haud exiguas tribuet vobis vires ac animos conscientia rite expleti ministerii. Notum etenim mihi est, Dilectissimi, quanta animi resignatione subiveritis praesentissima vitae pericula; nuperrime cholerae morbo dire grassante et sine discrimine aetatis et sexus fideles repente enecante, quanta promptitudine visitaveritis infirmos quosvis nec foedissima eorum cubilia abhorrentes; quanto zelo refeceritis morti proximos consolatione religionis; quanta alacritate adfueritis ope et consilio parentibus „ prolium suarum luctuosa variolarum contagione adfectarum salute fere jam desperantibus; quanta charitate, quanta sollicitudine foveritis ipsi vel aliis fovendos commendaveritis orphanos et quosvis derelictos. Haec inquam mihi, qui fatigiorum et curarum vestrarum testis eram, notissima sunt. Protecto haec vestra promptitudo mihi gaudio, fidelibus aedificationi erat, et sacro vestro Ordini praeclaram apud quosvis bonos peperit existimationem. Egistis sicut decet ministros Christi et dispensatores mysteriorum Dei. Sed nec haec sola sunt, quae in bonum publicum operati estis. Erant namque praeter jam adtactas aliae etiam calamitates, in quibus parem priori manifestastis religionem. Anno quippe proxime elapso manus Domini graviter tetigit regiones nostras. Aquarum exundationes, segetum rubigo, ingens calor, sterilis hinc messis, metus subsecuturae famis amaras nobis adtulerunt dies, eo amariores, quod etiam insecta et mures, nova quasi plaga, quidquid in productis terrae e priori calamitate ereptum erat et residuum mansit, fere totum consumere videbantur. Redivisse videbantur calamitatum tempora, quae apud Joelem (1, 4.) descripta legimus: „Resi- duum erucae comedit locusta , et residuum locustae comedit bruchus , et residuum bruchi comedit rubigo“, — item apud vatem Regium (77,46.): „DeditDominus aerugini fructus eorum.“ Redivisse videbatur rara illa murium plaga, quae in libro Regum (I. 5, 6). memoratur, et in novi foederis historia, signanter in biographia S. Grati, Episcopi civitatis Augustae Praetoriae , narratur (Benedict. XIV. lnstit. 47. nr. 16.). Quibus si exitialem mensarum numulariarum ruinam , plurimos ad incitas redigentem, addideritis, plenam miseriae faciem habebitis. Has inter aerumnas ad- flictis et egenis non solum verbis sed etiam eleemosynis, quantum attritae vires admiserant, succurrere perrexistis, imo adusque pergitis. Sed et mentes fidelium ad Nr. 37. *
