A Győri Püspökség Körlevelei, 1868
t/ÁJ 21 ΆΤγ. V. Fratres et Filii in Christo Dilectissimi! JNihil habet Ecclesia admirabili Eucharistiae Sacramento salubrius, nihil sanctius, nihil dignius, nihil admirabilius. Continetur enim in eo, dicente S. Carolo, *) praecipuum et maximum Dei donum, et ipse omnis gratiae et Sanctitatis fons auctorque Christus Dominus ; et, perhibente SS. Concilio Tridentino, 2) illum eundem Deum praesentem in eo adesse credimus, quem Pater aeternus introducens in orbem terrarum, dicit: „Et adorent eum omnes Angeli Dei,“ quem Magi procidentes adoraverunt, quem denique in Glalilaea ab Apostolis adoratum fuisse Scriptura 3) testatur. Pia profecto, grataque mente est recolenda et celebranda immensa illa Salvatoris nostri Jesu Christi, qua Sanctissimum Altaris Sacramentum instituit, erga nos dignatio, bonitas et dilectio. Quippe quasi non satis fuerit in Virginis uterum descendere, nasci in praesepi, manibus tradi nocentium, et per crucis tormentum ponere animam pro mortalibus : insuper Verbum caro panem verum verbo carnem effecit, et cibo suavissimo, pane omne delectamentum in se habente esurientes replens, dulcedinem suam in filios adoptionis, quos in finem dilexit, demonstravit. 0 vere suavis est spiritus Domini, o vere inaestimabilis dilectio charitatis Ejus tanto demonstrata testimonio! Hinc Augnstissimo huic Sacramento inter gaudia Sacris Solemniis juncta, ex praecordiis gratissimis adorationem exhibitam nullo non tempore fuisse historia testatur, et exhibendam esse Tridentinum inculcat. 4) Caeterum nobis hic de illa adoratione speciali est sermo, quam continuam appellant, seu sic institutam, ut ea Ecclesiarum serie decurreret, nec esset poene dies anni, qua ea non pluribus in locis obtineret. Consuetudo haec apud nos regnante piae memoriae Imperatrice et Rege Apostolica Maria Theresia invaluit. Primordia ejus in Italia quaerenda sunt. 5) Incepit nempe haec devotio ab oratione quadraginta horarum primo dimidio saeculi 16-ti Mediolani, eratque propria Confraternitatibus quibusdam, quales fuere: Confraternitas Orationis seu Mortis Mediolani ad recolendum tempus, quo Corpus Domini in sepulchro jacuit; item Confraternitas SS. Trinitatis Peregrinorum, durabatque quadraginta horis, mox in aliquas etiam Ecclesias Urbis Romae transplantata, et a Pio IV. confirmata. 6) Cui quidem devotioni adorationem SS. Eucharistiae mox adjunctam fuisse leges S. Caroli testantur. Ille namque in Synodo Provinc. I. de 1565. decrevit: *) Acta Eccles. Mediol. Pars 11. pag. 512. de Sacramento Euchar. — 2) Trid. Sess. 23. cap. 5. — 3)'Matth. 28, 17. Luc. 24, 52. — 4) Sess. 23. can. 6. — 5) Bened. XIV. Inst. 30. — r>) 1560. XV. Kal. Dec. 5 Nr. 1236. De continua adoratione SS. Eucharistiae.
