A Győri Püspökség Körlevelei, 1859
Tartalomjegyzék
119 iff. XXI. Si Deo populum israeliticum tanta olim benevolentia prosequi placuit, ut rectas leges, quas in nectendis connubiis sequerentur, ipse praestitueret, et se quasi auspicem conjugiorum illius populi faceret: quid non e clementia divini Redemptoris polliceri sibi poterat Christianus populus, eo majoribus subsidiis prae Judaeis adjutus, quo ampliore prae synagoga Dei benevolentia Ecclesia gloriatur cbristiana. Et profecto, ubi Ecclesiae suae fundamenta jecit Christus Deus Noster, adeo miseratus est infirmitatem fidelium, ut in ipso contrahendo matrimonio ministrari ac suscipi Sacramentum voluerit, et instituerit ad augendam conferen- damve gratiam supernaturalem, ac propterea in iis ipsis, in quibus homines, si plus aequo sibi indulgeant, ruendi periculum invenire facile possunt, praesidium quoddam salutis ad mentem et corpus in officio continendum collocaverit. Neque hoc satis erat piissimo generis humani Reparatori: voluit porro, ut in conjugio ipso mentes hominum sublimius quid suspicerent, quando in conjunctione mariti et uxoris symbolum inesse decrevit conjunctionis se inter et Ecclesiam suam intercedentis, asserti veritatem uberius comprobante S. Paulo ') Hinc saepissime in ss. Litteris tam Christus Dominus, quam Ecclesia sub sponsorum imagine exhibentur 2) ut omnes intelligerent, in ipsis etiam nuptiis cultum et religionem in Deum, honestatem item ac moderationem, temperantiamque prae oculis habenda esse, quo pertinet, quod idem ait S. Paulus 3) nimirum, qui habent uxores tales videri, ac si non haberent, quod ita dictum voluit Apostolus, non ut laqueus injiceretur, sed ut id, quod honestum est, et quod facultatem praebeat sine impedimento Dominum obsecrandi, obtineretur. Quid namque, nisi honestissimum, nisi sanctum in conjugio geret maritus, si Christi, qualem etiam fidem et continentiam profitebitur uxor, si Ecclesiae se imaginem exprimere ac exhibere sedulo meditentur et animo versent diuturno? Sponte et libere et e puro beneplacito Christus sibi Ecclesiam, nec nisi consentientem sociavit; en imaginem consensus viri et uxoris. Unicam Christus sibi elegit Ecclesiam sine benevolentiae divisione, en imaginem conjugii, quod unum esse debet et individuum. Per Christum in Ecclesia regenerantur homines Sacramentis et ad coelestem beatam vitam diriguntur; en imaginem conjugalis generationis et liberorum educationis ad bonum societatis humanae. Promisit Christus Ecclesiae, se eidem perpetuo vinculo adhaesurum : en imaginem connubii nunquam a viro vel uxore dissolvendi. Quae totidem sunt pro Christianis conjugibus incitamenta, ut sanctitatem status sui illibatam custodiant, seu ut, quemadmodum S. Paulus monet 4) connubium suum in omnibus honorabile reddere, et torum immaculatum conservare satagant. Quod ut certius obtineretur, utque a fidelium nuptiis ad Sacramenti dignitatem elevatis ea arcerentur, quae rei tam sanctae minime convenirent, Ecclesia Catholica providit, saluberrimas ferendo leges, quibus celebrandi matrimonii formae ac modi pro rei gravitate stabilirentur. Quibus quidem decretis, vario tempore latis atque vulgatis tactum est, ut doctrinae de venerabili Sacramento Matrimonii maximum Jumen affunderetur, quam adhuc S. Augustinus obscuram atque implicatam vocare non * 27 Nr. 3300. Instructio pastoralis de impedimentis matrimonii cumprimis dirimentibus, et petenda super iisdem dispensatione. >) Ad Ephes. 5, 22- 32. 2) Matth. 25.; 2. Cor. 11, 2.; Apoc. 19, 7 — item 21, 9. 3) 1. Cor. 7, 29. 4) Ad Heb. 13,4. 27
