Novák Ádám (szerk.): Fontes Memoriae Hungariae III. Varsóban őrzött magyar vonatkozású oklevelek, 1439–1489. Közreadja: Novák Ádám, Tóth Orsolya és Tóth Péter (Debrecen, 2019)
Oklevélszövegek - 142
142 In primis itaque diffinitum est et conclusum, quod deinceps et in perpetuum pax stabilis, firma et inviolata perseveret inter haec duo inclyta regna, scilicet Hungariae et Poloniae, necnon ipsos serenissimos principes et dominos, dominos Mathiam, Dei gratia praetacti regni Hungariae, Bohemiae, Dalmatiae, Croatiae regem ac Kasimirum, eadem gratia praefati regni Poloniae regem, necnon omnes reges futuros, praelatos, barones ac incolas dictorum regnorum et quaslibet provincias, principes, dominos et incolas ad ipsas Sacras Coronas qualitercunque pertinentes seu adhaerentes ita et taliter, quod una pars in alterius partis offensam ex altero ipsorum Regnorum, aut ex terris vel provinciis ad ipsa regna pertinentibus, in alterum, aut provincias et loca ad id pertinentia, nullo modo neque quovis quaesito colore procedat, sed fraterne et amicabiliter perseverent sine omni dolo et fraude. Secundo conclusum est, quod fiat proclamatio publica in utroque regnorum et provinciis ad ea pertinentibus, ne qui homines cuiuscunque status et conditionis existant, de altero regno proprio motu vel quacunque occasione in unum convenire vel in alterum causa nocendi et hostiliter intrare, ac in confinibus seu intra confinia utriusque regni vel alterius se ponere vel fortalitia erigere, praedas in altero vel utroque regno committere audeant et praesumant. Si qui vero huiusmodi prohibitionis contemptores reperti fuerint, ex tunc nulla excusatione admissa, tales homines in utroque regno pro hominibus infamibus et rebellibus diffidatisque hostibus habeantur, bona ipsorum ex nunc publico fisco sint applicata, et nihilominus capitanei confiniorum utriusque Regni hinc inde requisiti tenebuntur bona fide, quasi unus homo, contra tales homines consurgere et se mutuo iuvare usque ad extirpationem eorum. Praeterea si qui homines reperti fuerint, talibus praedonibus scienter et sponte receptacula dare et loca ac munitiones aperire, easdem poenas tanquam scelerum participes ipso facto incurrent et similiter puniantur. Item si aliquae res per huiusmodi homines raptae et impulsae vel importatas ad quascunque munitiones, oppida vel villas susciperentur, capitanei locorum avisati in continenti sine omni dilatione debitam et exactam iustitiam damnum passis administrare tenebuntur et debeant. Item si qua differentia orta fuerit inter aliquos regnicolas utriusque regni, cuiuscunque conditionis existant, aut illata aliquibus iniuria, non propterea pax ipsa violata intelligatur. Sed hi, qui in talibus differentiis sunt et qui se laesos putaverint, sive pro haereditatibus, sive pro iniuriis, spoliis, damnis vel rebus quibuscunque, coram iudicibus ordinariis illius, seu illorum, quem vel quos inculpaverint, iure mediante causas suas prosequi tenebuntur, illis vero deficientibus et non satisfacientibus coram capitaneis confiniorum. Si vero res ita ardua fuerit, quod merito ad regias celsitudines deduci debebit, ex tunc ambo reges aliquos probos viros ad certum locum destinabunt, qui litibus huiusmodi et differentiis
