Bél Mátyás: Buda város leírása 2. A török Buda (Budapest, 1990)

Tartalomjegyzék

modum poßulati reddatis Domino meo, quod fub rege Ludouico, vs- que hue, in Hungária, in Slauonia, Croatiaque ademptum eß, honora­bit Dominus meus Dominum tuum, femperque illi, maiori honorando fenhet , tutorem recognofcet, ob beneficium datum: eo modo , (fnon alio, per nos honorabimini ; fed de tributO IlOn COgitetis, quia fruftra ex lana fecurim cudetis. Si autem Dominus tuus, loca furrepta, nobis reddet, trinum ßbi faciet commodum. Primo, quia obfequii (f integra amicitia, habebit cum Hungaris, perpetuam certitudinem. Secun­do , quia reges Hungária illum pro fuo maiore, (fi tutore recognofcent. Tertio, quia talis tua liber alit as, magnum habebit nomen apud omnes Chrißianos, qui reducent ajperitatem cor dium fuorum, pacemque for fit an facerent vobis cum; prafertim, quando ßc Dominus meus, hoc confitendo beneficium, fe interpofuerit. fluar e, prudens es, polles apud iß um Im­peratorem , tanta gratia (fi author itate, vt dicaris effe Imperator Im­peratoris -, bene, (fi male falli, omnis ex te manat finis. Perßice longe plura, quam qua ipfe aperui, vefiro capiti minantia. Animum re­gis mei excipito, afieUionemque fuam. Et mihi de multiloquio ignofee. Aduertat hic leétor, conftanter legatum tributi mentionem repudiate i quin Syrmium, & quæ erant Corona. Hungária detra&a, repetiille, pra­ndenti animo: nullo alio vfum auiloramento, quam quod eius bene­ficii memoriam, perpetuam, Reges Hungáriáé, fint habituri. Relpon- dit ex templo Ibraimus, finemque poftea colloquio impofuit. For- „ ián, inquit, miratus es, quiarifi. Rifi , inquam, cum repeteres „ e manibus noftris, ademptas regiones veftras. Scito, nos magis „ aduncos vngues habere, quam falcones, vbicunque manus noftras „ implicamus, non foluimus, nifi abfeindantur. Sed ita oportet eile, „ omnis pluuia cadens, per terram excipitur, fic etiam nos maxime , „ oratoris verba neceflTe eft vt audiamus. Sed vt nos longas manus, „ fie vos longe videntes oculos habetis. Polcitis loca erepta, in tot „ regionibus. Bellgradum, vel, gradum-bell, lomniatis, mi frater! „ Ego , vti quilibet noftrum, Balla, verbum minimum, malum fit „ vel bonum, Domino meo referre teneor, cum maximo timore: „ profe&o, haec Imperatori meo di&urus fum -, tamen Tu, non ti- „ meas, poftquam tu ita in meam confidentiam aduenifti. Bona nox. Profe&o ambigo, an potuilTet Iohannes, ad mouendum hunc Acheron­ta, idoneum magis hominem repcriíTe. Adeo , non défunt miferis, malorum infirumenta ! COMIT. PEST, PILIS, SOLTH, PARS SPEC. MCMBR. III. Laskyus,* Gritto ad. imas : N §. XI. Ondum coaluerant (entendis, barbari, cum Laskyo. Ergo, Gritto adminiftro opus erat, cui Polonus, data , epi­fcopatum promiicrat, cum annua, quatuor mille florcnprum, penfione, fi in partes Iohannis poifet illicere Ibraimum. Egit ille, quod maxime c re vifum eft. Sed, quod Laskyus, non tributum modo 74 Ibraimi

Next

/
Thumbnails
Contents