Bél Mátyás: Buda város leírása 2. A török Buda (Budapest, 1990)
Tartalomjegyzék
*79 SECT. I. HISTORIAE VRBIS BVDENSIS PERIOD. II. ßra, cum magno Chrißiano noßra fidei, Dominorumque noßrorum da- mno, inuifa eß. Dicerem tibi aliqua, niß timerem, ne forfitan crederes, me •velle vos, ad hanc coniunBionem, minis pellicere, vel crederes, con- fiBa commentaque e fle, qua ego communieauero, (f fic forßtan fuccenfe- res mihi. Ita, dixißi, verum eß, absque faluo conduBu venienti, poteris mali, quantum volueris, exhibere. quo r«, w» ex v'nr- tute (f fama tua i quia ego de bonitate humanitateque tua confi/us, £oc #4 m, absque tßa falutis certitudine. Cum enim in Galliis efiem, audiui te aliquot captiuos manumififle, qui cum fua fabbja in caput Domini tui, ac tuum, ibant. Regi Jfuo Lvdovico afflentes, eos tu libertate non filum, fid equis, veßibus , pec uniis que, condonaßi ac prouidfli; qua res, maxime apud nos infonuit; nam, hoc de vobis, nunquam antea auditum ext it it, commendabantque omnes hanc tuam benignitatem, pa- raßique per id tibi apud noßros maximum nomen, Q ßngularem quan- dam afleBionem. Conßfus itaque ego tanta probitati, generoßtat i, ac humanitati tua, veni huc absque faluo conduBu, non portans fablpam in manibus, fed portans tibi in corde ßnceram coniunBionis (f amicitia afleBionem, certoque mihi promittens, (f tibi gratum efle debuijfe. Ha- «ftenus, fauorem barbari, caute prudenterque aucupabatur Laskjus. Longo poftea fermone , habitum rerum, qui tunc in Europa fuit, explicuit Ibraimo, vtoftentata, Chriftianorum principum, conicnfione non minus, quam potentia, edomaret ferocem hominis animum. Pergit poftea: Sed, quid ego hac, qua Tibi melius funt cognita, enumero? credes forßtan hisce minis meis, te, (f Dominum tuum ad coniunBionem, cum rege meo, torquere me velle i non feci hoc, vt te, qui aliis terrori fuißi, terrerem , if hoc modo ad amicitiam noßram inducerem, fed vt videres, quia tecum, if cum Domino tuo , ßncere if vere viuere conßituimus, illique potius adefle if auxiliari, quam aduerfari. Itaque, fecuris iam ad radicem eß , if ßcuti non nego , prafentaneam nunc nobis effe nec e (Jit at em, ( quia if cum tuo Domino, if Fer di nando, vno tempore pugnare, magnus eflet labor ) fic etiam perfiteio, breuijjimo tempore vos laudaturos if experturos coniunBionem noßram, Potentia veßra magna eß, vt dicis, (f vtut eam omnibus praponis; tamen, non ea, ex veßra voluntate, fed ex diuina dependet. Potens erat Darius, contra Alexandri paucitatem ; potens Craefus, contra Cyrum -, tamen diuina voluntas alia eß,quam humana prafumtio. Darium enim, cum innumerabili exercitu, ad prolium venientem, Alexander Magnus, parua manu, profliga- uit. Allegas Tartaros, if multa de tua potentia iaBitasi fed crede mihi, quod cum in vnam diem omnis conducitur poteßas, non fit hoc con- fulto ; fed hoc extra propojitum noßrum. Dixißi, infuper lurcas, brevia verba, fed longas manus habere, if quod extra confuetudmem tuam eßet, tantum de vna re, id eß tributo, dißeruißi. Dixi iam múltot tes i vos nullum a nobis tributum habituros. Sed, ß vultis a nobis honorarii qui a vt dicis, Dominus tuus, plus honorem, quam commo73
