SCHEMATISMUS 1909.

Compendiosa história originis et evolutioriis Provinciáé. Ordo S. Francisci Seraphici, mox ab Honorio Pp. III. die 29. Novembris an. 1223. Bulla „Sólet annuere" fuerat approbatus, per omnes fere regiones Europae cito propagari coepit. In regno Hungáriáé atque Slavoniae fratres primum ex Germania, tardius vero ex Italia per Bosnam venerunt. P. Joannes a Plan© Carpinis anno 1228. ex Germania, ubi minister provinciális erat, aliquot suorum in Hungáriám mittens (Analecta Francise. Quaracchi I. 288), Provinciáé primum Strigoniensis, dein Hungáriáé (Theiner, Mon. Hungar. I. 116. et sqq), demum a <5. Maria appellatae fundamenta iecit. Exeunte saeculo 13-o et initio 14-i fratres ex Hungaria per Croatiam atque Slavoniam diffusi, multa obtinuere monasteria, adeo, ut ex iis eiusdem Provinciáé duae custodiae Zagrabiensis et Sirmiensis constitutae fuerint (Annal. Minor. IX. ad an 1400). Anno 1339. P. Gerardus Odonis, ordinis minorum minister generalis, ex Italia in Bosnam concedens aliquot fratres, quos itineris socios habuerat, ibidem reliquit; hi familiae Stephani Kotromanovic, piissimi bani Bosnae et paucis catholicis, qui effodiendis metallis operam navaverant, spiritualia praestabant servitia. Ad hunc itaque annum revocandum est felix exordium Vicariae Bosnae dein saeculorum decursu celeberrimae. Fratrum hic permanentium praecipuus est: venerabilis Fr. Peregrinus a Saxonia, primum vicarius ministri generalis pro Bosna (1339—1349), dein Bosnensium Episcopus (1349—56.); vir apostolici pectoris, qui in reparandis ecclesiis, revehenda cath. veritatis puritate et convertendis haereticis, pro auctoritate, qua'in regno tunc pollebat, una cum fratribus plurimum laboravit. (I. Thurocz Chron. Part III. cap. 41. Chronicon obs. provinc. Bosnae Argentinae in Starine XXII. Zagrabiae 1890 p. 6—8. Acta Bosnae Zagrabiae 1891 p. 25.) Fr. Peregrini vestigia premebant eius in Vicariatu successores et vel maxime fr. Bartholomaeus ab Alvernia, quo Vicario (1367—1407), fratres tam exteri quam indigenae, numero satis aucti hortatu et sanctae vitae exemplis, primum in Bosna, dein vicinis in regnis haereticos Patarenos (Annal. Minor. VIII. 215), in Slavonia et australi Hungaria insuper et Hussitas (Act. Bosnae 173—4) ad catholicam fidem convertere summo studio contendebant, relato semper fructu spirituali quandoquidem et uberrimo. Hos aposfolicos labores inde a mari Adriatico usque ad Pontúm Euxinum sedulo exercebant, utentes opera Fratrum atque Sororum tertii Ordinis S. Francisci. Quum dein coenobiis admodum multiplicatis, Bosnensis Vicaria valde extensa ab uno superiore difficillime gubernaretur : iussu Nicolai PP. V-i anno 1447 bifariam est divisa, nempe in: Vicariam Hungáriáé tardius a SS, Salvatore dictam, et Vicariam Bosnae. Fratres Salvatoriani a Bosnensibus a. 1447 separati, sub proprio Vicario praeter monasteria in Hungaria, Transsilvania et nupera Romania possidebant tredecim alia partim in Croatia, partim vero in Slavonia sita (Chron. Bosnae I. nota I.), quae tarnen intra annos 1526 et 1542 fratribus, per inimicum Turcam occisis vel expulsis, destructa sunt. Hi Franciscani Bosnenses, et ab illis descendentes Salvatoriani, initio appellabantur „fratres minores

" ab anno 1415 vero coeperunt nominari „fratres minores de observantia" ; in Hungaria