S. BONAVENTURA: Legenda Maior S. Francisci Assisiensis et eiusdem Legenda Minor (1941)
CAPUT VI. De humilitate et obedientia et de condescensionibus divinis sibi factis ad nutum
7 2 S. BONAVENTURA. Ii c 151 daretur, sicut antiquissimo et discretissimo fratri. Subditus», inquit, « praelatum suum non homínem considerare debet, sed ilium, pro cuius est amore subiectus. Quanto autem contemptibilior praesidet, tanto magis humilitas obedientis placet». — 152 Cum vero vice quadam quaereretur ab eo, quis esset vere obediens iudicandus, corporis mortui similitudinem pro exemplo proposuit. «Tolle», inquit, «corpus exanime, et ubi placuerit, pone ! Yidebis non repugnare motum, non murmurare situm, non reclamare dimissum. Quod si statuatur in cathedra, non alta sed ima respiciet ; si collocetur in purpura, duplo pallescet. Hic», ait, « verus obediens est, qui, cur moveatur, non diiudicat ; ubi locetur, non curat ; ut transmutetur, non instat; evectus ad officium, solitam tenet humilitatem; plus honoratus, plus reputat se indignum». Ii C 145 5. Dixit aliquando socio suo: «Non mihi videor fráter Minor, nisi fuero in statu, quem tibi descripsero. Ecce, praelatus exsistens fratrum, vado ad capitulum, praedico et commoneo fratres, et in fine dicitur contra me : ' Non conveni s nobis, quia illitteratus es, elinguis, idiota et simplex '; tandem eicior cum opprobrio, vilipensus ab omnibus. Dico tibi, nisi eodem vultu, eadem mentis laetitia et eodem sanctitatis proposito haec verba audiero, frater Minor nequaquam sum ». Et addebat: « In praelatione casus, in laude praecipitium, in humilitate subditi animae lucrum est. Cur ergo periculis plus quam lucris attendimus, cum acceperimus tempus ad ic 38 lucrum?». — Hac igitur de causa humilitatis forma Franciscus fratres suos voluit vocari Minores et praelatos sui Ordinis dici ministr os 2, ut et verbis uteretur Evangelii 8, quod observare promiserat, et ex ipso nomine discerenl discipuli eius, quod ad discendam humilitatem ad 1 Regula I, c. 6, 7; Reg. II, c. 1, ap. Opuscula, 32, 33, 63. 2 Regula I, c. 4, 5 etc.; Reg. II, c. 2, 10 etc.; ibid. 29-31, 64, 71. 3 Cf. Matth. 25, 45: « uni de minoribus his».