Csepregi Zoltán: Magyar pietizmus 1700-1756. Tanulmány és forrásgyűjtemény a dunántúli pietizmus történetéhez. Budapest 2000. (Adattár XVI-XVIII. századi szellemi mozgalmaink történetéhez 36.)

Forrásgyűjtemény - 100 forrás

gare. 3/ Cum dicis imitare Lutheri et Speneri non legisse, sed ex paucis solummodo speciminibus de iis bene sentire. Lutheri locum iam adduxi. Addam et Speneri ex con­cionibus eius catecheticis de ecclesia p. 343. 17 „Auch in denen erzehlten falschglaubigen kirchen unter den Christen dem göttlichen-wort bey ihnen übrig ist, daß mann noch die Bibel hat, daß einige der nothwendigsten stücke des glaubens bey den meisten auch in denen öffentlichen gemeinden gelehret und etwa zu erst der Jugend eingepflanzet wer­den, befinden sich allezeit auch einige, die darinn selig werden. Theils die junge getauff­te kinder, die sich gar keiner irrthümer noch theilhafftig machen können, theils aber einige einfältige, welche auch allein die allgemeine glaubens funken faßen und sich an dieselben halten, der irrthum aber ihrer gemeinden sich nicht theilhafftig machen und hingegen zu mehrer erkäntnüß zu kommen keine gelegenheit oder gaben gehabt. Der­gleichen leute werden auch viel selig in andern falschglaubigen gemeinden nicht krafft der irrthum, die diese lehren und ihr eigen sind, sondern krafft der noch übrigen gott­lichen Wahrheit, da von eine stück bey dem selben geblieben ist." Qua in re, ut auctori­bus Formuláé Concordiae ad amussim consentit, ita patris mei apológia est. 5/ Cum ergo quae dixit, veritati conveniant, et tantis auctoribus praeeuntibus dixit, quibus nemo pru­dentiam denegavit, etiam pater meus immerito et frustra accusatur in collatione diversa­rum religionum quandam illarum convenientiam concedendo, sed capitale etiam discri­men sufficienter detegendo prudentiae non convenienter scripsisse. Quae cum ita sint, Te et Tecum omnes, qui forte non malo animo, sed non suffici­enti cum cautione et mansuetudine, non considerato pleno contextu ac non de re ipsa, sed uno alteroque verbulo ad pravum et contextui contrarium sensum detorto bonis li­bris maiam famam conciliare et sic pietatem et religionem sufflammare, imbecilles vero animas turbare solent, rogo et obtestor, ut magis studeatis unioni resarciendae, quam vulneri iam per se late diducto magis ac foedius lacerando. Id vero fieri alias nequit, nisi observato apostoli salutari monito Rom. 15. v. l.seqq. „Debemus autem nos, qui fortes sumus, imbecillorum [!] infirmitates tolerare, neque nobis indulgere. Quisquis nostrum alteri indulgeat boni caussa ad eius utilitatem. Etenim Christus non ipse sibi indulsit. Sed quemadmodum memoriae proditum est: tuorum conviciatorum conviciis impetor." Caeterum Tibi scholaeque Tuae fausta et optata quaeque precor. Vale! Dabam in Föl-pétz die 1. Nov. 1751. SEL 1393:89-94. = OSzKQuart. Lat. 1538:lr-3r. Másolatok. Függelék 1: Bárány János Ribini Jánosnak (részlet) [Felpéc, 1752 elején?] Már említette, hogy a káté nyomdai kézirata a cenzorok kezén elkallódott, s Bárány György Ratkótzy Miklós másolatát küldte ki Lausitzha. Ezt még azzal egészíti ki, hogy Berényi Zsigmond pécsi püs­pök egy egyházlátogatás során vitát kezdett Báránnyal: azt állította, hogy az evangélikusok a kereszt­ségen kívül semmit nem vallanak. Bárány erre a Sartoris János-féle Augustana confessióból és Kézi-

Next

/
Thumbnails
Contents