Haan, Ludovicus: Jena Hungarica, sive memoria Hungarorum a tribus proximis saeculis Academiae Jenensi adscriptorum. Gyula 1858.
PERIODUS TERTIA ab A. 1780–1817
118 An. 1798. And reas Török. Anton, a Pázmándi. Paulus Császári. Professor in Collegio kecskemétensi, dein pastor in Fülöp-Szálás. Erat pomologiae cultor assiduus, qui vero cum cullrum pomologicum, ramusculos inserens, incautius tractaret, digito perscisso, accedente gangraena ex vulnere mortuus est. Andreas Gál, pastor in Balmaz-Ujváros,postea in Földes. Joh. Kádár. Michael Szakács. Egit in Szalonta pastorem, Superint. item assessorem; verosimiliter idem, qui antea in Sarkad eodem fungebatur munere. Andreas Madarász, alnoviensis, Topschae Professorem egit. Joh. Ötvös. Andr. Tatay. S t e p h. S z i k s z a y. Daniel Kriebel. Franc. Elek. Munere pasloris H. C. fungebatur in Ordas, postea inK. Sz.-Miklós. Obiit an. 1813. d. 19. Martii. Valentinus Kis. Vir industriae indefessae, in grandi senectute etiam litteris totus quantus deditus, Senioratus H. C.bé- kés-banatici praesul vigilantissimus, scrutator antiquitatum patriarum diligens, qui si plus criticae, quam ardoris in patriam disquisitionibus suis intulisset, plus historiae, quam philologicis minutiis tribuisset, ex poenu diffusae, quam sibi comparavit, historicae cognitionis, antiquitates gentis suae non leviter elucu- brasset. Est auctor libri: „Magyar régiségek“ Pesth. 1839. Absolvitur opus partibus tribus. Prima agit de magyaricae gentis incunabulis et avita patria, de eorum nomine, lingua, characteribus scripturae, de numerorum formis et gentis amictu, item de Scythis et Hunnis. Quaerit auctor patriam avitam geniis in Media, ac nominatim in septemtrionali ora ejus, quae vocabatur Ar sive Har. (Herodot VII. 62. et 1. Chron. V. 26) deducit autem Magyaros a Madaj, filio Japhet, (1. Mos. X. 2.) qui in provincia Mediae Ar consedisset, unde enatum esset nomen posterorum: Madaj-Ar sive a in lene scheva mutato: Madjar. Pars secunda continet disquisitionem de Magyaromul priscis sedibus et falis usque ad ingressum in Hungáriáin. Parte tertia denique de eorum avita religione disseritur. Subiunctae sunt operi tabulae tres Iapidi incisae, quarum una characteres priscos litterarum, altera
