Rosenauer Károly: A Beszterczebányai Á. H. Ev. Gymnasium története. Besztercebánya 1876.

A beszterczebányai ev. gymnasium mint egyházi intézet 1678-tól a legújabb időkig.

I 126 a tanulók testi és lelki kifejlődését előmozdítja, s melynek lakói a tanügyért buzgólkodnak. Ha az ily iskolának sikerült az emberiségnek legalább kis töre­dékét valódi emberekké fölnevelni, balhatatlan érdemeket szerzett magának. Nem fog elveszni az igazság és erény magva, mely benne elhintetett, hanem a család, az iskola, az egyház, a haza, az emberiség számára bő és üdvös gyümülcsöt fog majd hozni. — Ezen értekezéshez Magda kimutatást csatol az intézetnek akkori állapota fölött, egyszersmind megjegyezvén, hogy kívá­natos volna, ha minden magyarhoni gymnasium ily évi jelentést közzé tenne. E szerint az intézetnek az 1811/12-iki tanévben 183 gymnasiumi és 67 elemi növendéke volt; ezek közt volt 21 primánus, 31 rhetor, 43 syntaxista, 55 grammatista. A tápintézetet az első félévben 58 növendék látogatta, a con­victust 35; 19 tanuló ösztöndíjban részesült. Csak a kitűnő tanulók névsora közöltetik; a prímában volt 8, a rhetoricában 6, a syntaxisban 12. a gramma­ticában szintén annyi, a Donatusban 7 jeles tanuló; ennélfogva a gymnasiumi növendékek 24 százaléka jeles osztályzatot nyert. Egyes tanulók még külön megjegyzések által is kitüntettettek; p. o. „Simeon Lehoczky, Thurociensis, primanus, omniuni eminentissimus, ingenii plenus, in laboré indefessus, vita innocens et probus. — Franciscus Kubiny, Neogradiensis, inter rhetores emi­nentissimus, iuvenis magni talenti, maioris industriae, maximae spei. Et patria, et res evangelica, et schola firmám olim in eo habere possunt columnam, si ideas suas et oralionem sensui discipulorum suorum accommodandi, atque abstractissimas etiam veritates individualisaiídi (sit venia verbo) evolvendique conceptus; intima naturae liu­manae cognitio in genere, et in specie psychologica facultas praesagii in dijudicandis et cog­noscendis ingenii viribus juvenis; sagacitas in observandis intellectualibus et mora­libus defectibus alumnorum suorum; ars quemvis eorum indoli convenienier tractandi; seve­ritas conjuncta cum hilaritate anirni et sereuitate vultus, íacilitateque jocandi, quae tamen procul remota sit a studio obscoenis scurrilibusque jocis solutos risus discipulorum suorum captandi; comitas et affabilitas, quae sensum inferioribus gravem ex cogitatione discriminis inter se, et superiores suos ortum lenit ita tamen, ut nunquam obliviscantur, illis, qua su­perioribus cultum venerationis deberi; porro constantia sine morositate, et pertinacia; beui­gnitas et facilitas sine effoeminata mollitia, et fluctuante inconstantia; patientia etiam in du­rissimo agro colendo ; Studium utilitates communes augendi, non quia bibi, sed quia aliis prosunt; propensio voluntatis, suas inclinationes, suam commoditatein, nec non tempus suum omne alumnis suis immolandi; indefessus conatus ad unum scopum omnia dirigendi, etiamsi plura jam adminicula inefficacia fuerint; cupiditas totum campum veritatum illarum perva­gandi, quae discipulis utiles esse possunt, sed remota tum a studio difficiles et inutiles nu­gas anxie persequendi, seu a pedantismo, ut Galli loquuntur, atque a contemtu alienorum studiorum, tum a superficiali poljmathia; donum communicandi, nec non attentionem disci­pulorum excitandi et conservandi; praesentia animi penes improvisos casus; piacidus animus procul tamen remotus ab insensibili, omnisque affectus vacuo torpore; animositas oppugnandi praejudicia noxia, moresque saeculi depravatos; sincerus et efficax amor juventutis sehol, generositas et fortitudo animi, quae superne despicere seit íactiones, malevolas obtrectatio­nes, offensiones, injurias, ingratitudinem eorum, quibus benefactum est, neque confundi se deprimique patitur sinistris hominum inperitorum et malignorum judiciis, contemtu, persecu­tionibusque; tenerrimus sensus morális, et ignis ille sacer, qui in animo aestuat pro veri» täte, pro virtute, pro salute patriae, totiusque generis humani, atque desiderium exeitat, Btudiumque aeuit, regnum sapientiae et virtutis inter homines promovendi; denique vita exemplaris ad regulás prudentiae ac decoris conformata.

Next

/
Thumbnails
Contents