Kiséry Zsuzsanna - Szabadi István: A beregi református egyházmegye jegyzőkönyvei 1593-1753 - Editiones Archivi Districtus Reformatorum Transtibiscani 12. (Debrecen, 2002)

suis juratis, et nunc 8 Juny Testimonia pro et contra colliguntur. Expectemus eventum. Interim, ego die 7 Juny misi #Dominos eximios Matthaeum Do­­mahidi et Thomam Warj# ad Magnificum Dominum Comitem Supremum istius Comitatus Michaelem Bődi, ut authoritate sua interposita prohibeat Laicales Judices, hanc causam levare, verum praecipiat ad me Judicem nimi­rum illius competentem, Causam hanc transmitti. (Et cetera) captivumqve mihi tradi. Relatio expectatur (et cetera). Est autem allata ea relatio 9 Juny unicum aliis Literis mihi inscriptis, quorum summa est: Suam Magnificentiam admodum mirari, Laicos adver­sus nostram et Ecclesia Libertatem audere se in ea negotia ingerere, qvae ad nostrum Officium spectant. Ac proinde seripsisse se judici primario et juratis Civibus nec non Petro Fillerio. ut pauper ille Scholasticus ad manus meas tradatur pro merito puniendus Jure et Justitia exigente. Qvod si, ut credit, fecerit bene, sin minus, et si se nihilominus in Officium meum inges­serint, tum qvam primum de hac eorum Contumacia per nos certior ut fiat, magnopere nos rogat, prolixe promittens suam Magnificentiam nostram Li­bertatem ratione Officii sui in omnibus defensuram. Qvae Literae scriptae fuerunt 18 Tuny Novi Calendarii Anno 1593. scriptione propriae manus. In­terim autem dum relatio ista expectabatur, ego, Dominum etiam Provisorem per praeclarum Dominum Toannem Garai fratrem nostrum dilectum conve­ni de injuria Scholasticis illata conqverens, ac summa cum instantia conten­dens, ut captivus ille ad manus meas traderetur. Verum negavit se facturum. Imo diserte testatus est, non Fillerium, verum se captivitatis illius esse aut­­horem, neqve permissurum, ut causa illius in ludicio Ecclesiastico discepta­retur, verum velle, ut coram Judicibus et Senatu Beregszasziensi terminetur. Qva facta sunt in Bereg. 6 die Juny ipso provisore ibi praesente. Hactenus ergo nullam justitiam ab iis obtinere potuimus, qvam ob rem coacti fuimus ad Supremum Comitem, ut jam dictum est, confugere. Caeterum cum relatio illa ad Judicem primarium per duos Scholasti­cos a me esset missa, Georgium nimirum Kallaj, et Petrum Kaszoni, Judex primum eam recipere noluit, verum Simpliciter qvasi nihil ad se pertimen­tem, rejecit, mihiqve remisit, sed vicissim mandavi Scholasticis, ut abirent, et si nollet recipere ibi deponerent, qvod factum fuit. Itaqve Judex mox cum Notario expostulans, ad me venit, qvem ego dimisi cum hac voce, eos opti­me facturos, si neqve Magnifici Domini Patroni *Ez Magochi nevű lehetett*, neqve Ecclesiae, neqve Supremi Comitis, neqve deniqve D(omi)ni authori­­tatem vererentur, itaqve sic semper facere pergerent, si modo sibi bene con­sultum vellent. 24

Next

/
Thumbnails
Contents