VJESTNIK 6. (ZAGREB, 1904)
Strana - 49
49 gïtimi sindici et procuratores ipsius civitatis Iadrensis, in nostram exurgentes praesentiam, respondere ex adverso : Quod praedicta insula Pagensis, alias ab ipsis per manus potentes Venetorum alienata, per serenissimum principem quondam dominum Ludovicum regem Ungariae ipsis Iadrensibus perpetuo extitit restituta: ob hoc, poenas, correctiones et afflictiones ipsis Pagensibus faciendi, irrogandi et perpetrandi, uti dominum super ipsius subditos habuissent et haberent facultatem et omnimodam auctoritatem. Immo poenae et corectiones huiusmodi, ex totius communitatis Iadrensis poenali consilio et communi decreto, unanimique sanctione dictis Pagensibus existere illata, perpetrata et commissa. In cuius restitutionis approbationem et attestationem, tres litteras praedicti quondam domini Ludovici regis, unam de anno 1358. emanatam et confectam, declarantem, exprimentem et continentem, quod cum ipse dominus Ludovicus rex reverendos in Christo patres dominos Nicolaum colocensem archiepiscopum, postulatum strigoniensem, Majestatis suae cancellarium, Stephanum episcopum iauriensem, magistrum sacrae theologiae, Gregorium, custodem varadinensem, decretorum doctorem, nec non magnificos viros comitem Nicolaum de Szech, iudicem curiae suae, Ioannem Chuz, totius Dalmatiae et Chroatiae banum. cum plena serenitatis suae facultate et potestate ad ipsas partes Dalmatiae et Chroatiae, pro quibusvis defectibus ipsorum regnorum extirpandis et evellendis, ac quibusvis quaerulantibus iudicio et iustitia impendendis destinasset, ipsique vicarii regales congregatione generali ipsorum sub castro Ostroviza vocato celebrata, de iurisdictione dictorum Iadrensium, quam ad praedictam insulam Pagensem habere dinoscerentur, a viginti duo iuratis assessoribus congregationis eiusdem sciscitari ac investigari voluissent, ex tunc iidem viginti duo iurati assessores, aliique univers! ipsius congregationis generalis nobiles. proceres ipsam insulam Pagensem semper et ab antiquo, in cuius contrarium hominum memoria non existit, dictorum Iadrensium fuisse, sed tarnen, de ipsorum manibus per dictorum Venetorum potcntiam alienatam extitisse, ad fidem eorum dominio debitam et fidelitatem sacrae Ungariae coronae inviolabiliter observandam affirmassent, ideoque ipse quondam dominus Ludovicus rex, percepta et intellecta confessione iam dictorum viginti duorum iuratorum assessorum uti praemittitur, facta per ipsos vicarios régies Majestatis suae suo modo exposita et declarata, ipsam insulam Pagensem praedictis Iadrensibus perpetuo relaxasset et restituisset, ita tarnen, quod dictam insulam Pagi per Maiestatem suam dictis Iadrensibus restitutam eo iure secutum, quod antiquitus praedecessores ipsorum Iadrensium, et non aliter soliti fuere ipsos Pagenses regere, gubernare et possidere et ad illa iura, et non alia, quae temporibus praeteritis habere soliti sunt, in eadem dict Iadrenses tenere et conservare teneantur. Aliam autem litteram, similiter ipsius domini Ludovici regis, anno Domini 1372. confectam et emanatam, qua quidem ipsa insula Pagi a dictorum Iadrensium manibus et potestate seu proprietate ad quorundam aemulorum suggestionem et sinistram informationem, iuri regali per Maiestatem suam sit applicata, attamen demum pro servitiis et fidelitatibus eorundem Iadrensium ipse dominus Ludovicus rex, ipsam insulam Pagensem, simul cum suis singulis pertinentiis, dictis Iadrensibus reddidisset et relaxasset, haec specialiter in eadem littera verbis exposuisset: quod dicti Iadrenses praelibatos Pagenses pro eo quod iidem rebellantes excesserunt, in eorum • libertate antiquis praerogativis nec facto nec verbo perturbare, molestare et aggravare praesumant, cum ipsi nécessitâtes suas nemini alteri praeter Deum nisi régi exponere habeant et refere, quos omnino in ipsorum libertatibus antiquis vellet permanere et in eisdem conservare. Tertiam autem litteram eiusdem domini Ludovici regis, de anno Domini 1372. modo simili emanatam, praedictis Pagensibus directam nec non destinatam, notificantem ipsis Pagensibus quomodo dictus dominus Ludovicus rex, eandem insulam Pagi praedictis Iadrensibus Herum duxisset relaxandam et restituendam, ita tarnen, quod ipsi Iadrenses pro eo quod iidem Pagenses modo piaemisso rebellarunt, ab iisdem non aggra4