VJESTNIK 6. (ZAGREB, 1904)

Strana - 9

9 altari in ecclesia Sanctae Barbarae 40 ), per ipsum dominum banum corporaliter, et per ser Saladinum de Saladinis, Franciscum de Zadulinis et Cosam de Begna, rectores Iadrae, cum viginti tres nobilibus de consilio dictae civitatis ac to­tius communitatis nostrae. 1385. Die sabbati 25. mensis februaru idem dominus archiepiscopus reversus 25. feb. est Iadram 41 ). Die 9. mensis aprilis, qui fuit dies dominicalis, idem dominus archi- 9. apr, episcopus celebravit in ecclesia Sanctae Anastasiae in Iadra missam novellam. Die martis 11. mensis aprilis ante prandium, desponsavi uxorem meam u. a p r . Grubulam. Die dominico 19. mensis novembris recessi a Iadra de sero, causa eundi 19. nov . Tragurium pro traducendo praedictam uxorem meam et die martis de sero 21. dicti mensis applicui Tragurium et cras die sequenti recessi a Tragurio ante prandium; quod est 23. praedicti mensis novembris, applicui Iadram cum ipsa uxore mea et celebravi nuptias in nomine Domini et suae Sanctae Matris. 1386. Die 2. mensis iulii electus fui in comitem Tragurii, pro quo offitio in- 2. iul. tromittendo, applicui Tragurium die mercurii de mane, scilicet 25. eiusdem mensis. Die 18. mensis augusti idem dominus archiepiscopus ivit Pagum. Die 18. aug. martis 21. mensis (augusti) post vesperas, idem dominus archiepiscopus re­versus est Iadram. Die sequenti (22. mensis augusti) reversus est Iadram banus"). (22. aug) Die 23. mensis novembris, hora quasi vesperarum, facta fuit rixa maxima 23. nov. inter Tragurienses in platea Tragurii, cum ensibus et aliis armis, licet nullus tune fuit vulneratus 43 ). 40 ) Gl. Bianchi o. c. pg. 445—446. 41 ) Gl. viest s. d 15. marta 1384. i bilježku 32. 42 ) Toma od Sv. Jurja prestao je banovati početkom god. 1385., jer ga 30. marta nalazimo u Višegradu kao državnoga sudca (iudex curiae) (Z i c h y - codex vol. IV. pg. 299—304.). Poslije toga kraljica Marija nije popunila hrv.-dalm. banije, a isto tako ni sla­vonske, nakon istodobnoga odstupa braće Stjepana i Ivana od Lendave, koji nam se 29. jan. 1385. posljednji puta spominju kao banovi (K 1 a i ć o. c. pg. 221.) To je nesumnjivo u svezi s nemirima, koji su imali svoje glavno središte baš u hrvatskim prekodravskim stranama (Šišić o. c. pg. 31. i dalje). Kad je Karlo II. Drački postao kraljem (31. dec. 1385.), imenova on Ivana od Paližne hrv.-slav.-dalm. banom (28. jan. 1387. piše se on: „ . . prior Aurane etc. regnorumque Sclavonie, Dalmatie et Croatie banus" ap. Lucio: Mem. di Tr. pg. 331.), te je u tom činu (dašto kao protuban onima, što ih je imenovao Zigmund) ostao sve do svoje smrti (23. marta 1391.). Ova se Pavlovićeva viest odnosi na njega; a da je odista tako, dokazuje to, što se u Lucijevom izdanju (a tako je svakako bilo i u Pavlovićevom originalu), neposredno na onu viest, naslanja ona od 13. i 16. jan. 1387., dakle se tude radi o jednoj istoj ličnosti. 43 ) Potvrdjuje izprava ap. Lucio: Mem. di Tr. pg. 329—330.

Next

/
Thumbnails
Contents