ARHIVSKI VJESNIK 13. (ZAGREB, 1970.)

Strana - 180

IX. PISMO VJEKOSLAVU M. PINIJU [studeni 18511. Illmo e Rmo Monsignore! La gratitidune che io devo eternamente nutrire verso di Lei, Illmo Monsignore, mi spinge a scriverle queste due righe, onde sappia, Illmo Monsignore, che non fui da altro mosso ad abbandonare la patria perché dal desiderio di passare tranquillamente la mia vita fra gente semplice ed ingenua, non molestato dall'ingordigia dei parenti, ne' dalle brighe délia corrotta société. Quindi se per la pace e sicurezza délia mia anima io preferisco lo stato di frate in Bosnia a quello di prête in Dalmazia, non mi ascriva an ingratitudine un tal passo, perché io sempre mi ricordero de'benefizî da lei fatumi, e mi vanterô d'essere stato Il di lei umile chierico Bottich Luca Adresa: AUTllmo e Emo Monsignore Luigi Maria Pini

1 Vescovo in j Spalato. p[rotocollato] — 851 — 1988. 1 Vjekoslav Marija Pini (1785—1865) rođen je u Šibeniku. Kao svećenik je služio u Skradinu. Zatim je u Zadru bio profesor, ravnatelj sjemeništa i podravnatelj liceja te dekan metropolitanskog kaptola zadarskog. Dne 1. I 1839. imenovan je za biskupa šibenskoga, a 6. I 1844. biskupom splitsko-makarskim (nastupio 26. I 1845.). Njegov upravitelj kancelarije Mate Ivićević naziva ga »Pinićem« (M. Ivićević, Jabuka, Split, 1867), te ga hvali i ističe da su mu najdraži prijatelji bili siromasi. Kako je biskup bio i direktor sjemeništa u Splitu, Botića su besplatno udržavali voljom njegovom, a bit će mu učinio još kakvu uslugu, sudeći po riječima Botićevim u ovome pismu. 180