Ciszterci rendi katolikus gimnázium, Baja, 1883
55 pueris perpetua fori, usus, legum et institutorum disciplina, 1) ut perfectam iuris scientiae notitiam sibi applicaret, alebatur. Dicendo publice tribunus <347. consul 659. censor 662. vitám trasegit, dicendo mortem sibi ex ardenti contentione adscivit 663. Versatus est in omni genere causarum, quibus omnium maturriine unius et viginti annorum 2) 11011 tantum accessit, sed ita accessit, ut repente summám ingemi non laudein modo, sed etiam admirationem eonsequeretar 8,) quam non aliunde mutuatus, sed sibi ipse peperisse videbatur. Cn. Papirium Carbonem enim, eloquentia et ipsutn praestantem, propter perpetuam in populari ratione levitatem ad mortem oratione perculit 635. Scientia iuris est illud acumen menti additum, quo in interpretando in definiendo, in explicanda aequitate copiosius alio egerit; quo in altercando nemiuem parem invenerit. Nempe qui in celeberrima Curii heredis causa 661. de testamentorum iure, de causae natura tam ingeniose dixit, ut ipsuin Qu. Scaevolam, peritissimum iuris everteret et iudices in suam sententiam moveret ; 4) qui pereleganter in oratione pro Cn. Plancio 663. argumenta Bruti accusatoris 5) et 662. in censoria oratione Dom. Alienobardi collegae invertit, 6) a quo luxuriae arguebatur. Haec altercandi ratio iuncta gravitati et dignitati, quam in senatu obtinuit; maior vis animi et orationis, quum de rebus publicis loqueretur et gravissimae sententiae et verae et sine pigmentis fucoque puerili 7) fecerunt, ut in deliberatione praeemineret. Magistrain Cicero sibi fuisse fatetur 8) legis Serviliae suasionem 648. qua iudicia, quae penes equestrein ordinem erant, senatui restituerentur. Et auctoritas senatus ornatur, quo pro ordine illa dicta est et invidia concitatur in iudicuin et in accusatorum factionem, contra quorum potentiam populariter tűin dicendum fűit. 9) Gravitas autem saepissiine inaudito adhuc facetiarum condiinento ornatur et miatur. Perbene enim intellexit primum quidein orationis: ({uid dicendum sit? artem requiri, prudentiae tainen esse mediocris; in quo autem oratoris vis illa divina virtusque cernitur, esse ornate, copiose varieque dicere. Non scurrile quoddam, sed id utrumque genus leporis, 1 0) quorum. altcrum cavillatio, alterum dicacitas nominatur, proprium sibi vindicat, ut tamen et ipse servaret suam et adversarii, si quantum meretur, parceret dignitati. Joco Antonius se Crasso invidere fatetur 1 1) „nam eundetn venustissiinum et urbanissimum, omnium gravissimum et severissimum et esse et videri : haec uni contingere vix tolerari possit." Bruti praesertim, quem oderat, in oratione pro. Plancio eo lepore utque íacetiis argumenta retorquebat, ut quibus pugnam hic tentavit, iisdem vinceretur. Facete invertuntur ab eo Lamiae verba. quum pro Aculeone diceret; 1 2) in concione vero contra i) Cic. De Orat. III. — 2) Ibiden!. — 3) Cic. Brut. 43. — 4) Cf. Brut. 52. ») Cic. De Orat. II. 54. — 6) Val. Max. IX. 1. 4. — ?) Cic. De Orat. II. 45. — 8) Cic. Brut. 44. — 9) Ibidem. — 1«) Cic. De Orat. II. 54. — U) Cic. De Orat. II. 56, — 12) Cic. De Orat. II. 65.