Hat (hét) nemzedék. A Manno család története - Budapest Történetének Forrásai 12. (Budapest, 2015)

Függelék

Όταν, μετά από μία ώρα, άναψε ένα τσιγάρο, τη ρώτησα: μπορείς να μου εξηγήσεις τι ήταν αυτό; Ρε ηλίθιε, μου λέει, μα σ’ ερωτεύτηκα, και αφού οι μικρές και κοινωνικά αποδεκτές κοκεταρίες μου δεν διαπέρασαν την προστατευτική ασπίδα των συμβατικών ηθικών σου πεποιθήσεων, αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω το βαρύ πυροβολικό. Ήμουν βέβαιη ότι σε μία τέτοια κατάσταση δεν θα με ταπεινώσεις απορρίπτοντάς με. Έτσι άρχισε ένας δεσμός που κράτησε σχεδόν δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έχασα μερικές αυταπάτες μου, αλλά έγινα πολύ πλουσιότερος σε εμπειρίες. Στην απώλεια των αυταπατών μου στην εποχή εκείνη, συνέβαλαν και οι εμπειρίες που απέκτησα με αρκετές χαριτωμένες, ωραίες, νέες φιλενάδες μου που ήσαν όλες από καλές οικογένειες. Η μουχλιασμένη, απαρχαιωμένη ηθική μου αντίληψη (ίδια με εκείνη του Ferenc Deák, ο οποίος φέρεται να εξήγησε τη διαφορά μεταξύ του ηθικού κώδικα των ανδρών και των γυναικών σε μία ανεψιά του με το εξής παράδειγμα: «κορίτσι μου, εγώ με τις μπότες μου μπο­ρώ να πατήσω σε οποιοδήποτε σωρό από σκατά, όμως αλλοίμονο σ’ εκείνον που χέσει στις μπότες μου!») ξαφνιαζόταν βλέποντας την ευκολία με την οποία «επετύγχανα το σκοπό μου» με αυτές τις κοπελίτσες. Μερικές από αυτές έκαναν απεγνωσμένες προσπάθειες να με «πιάσουν» έτσι - και ακριβώς με αυτό έχαναν οριστικά τη δυνατότητα αυτή. Οι αρνητικές μου εμπειρίες σιγά-σιγά μ’ έκαναν να πιστεύω ότι δεν θα πανρευόμουνα ξανά - έως ότου βρήκα την θαυματουργή εξαίρεση, την οποία και ζήτησα αμέσως σε γάμο. Αλλά αυτήν την ιστορία μπο­ρεί κανείς να τη γνωρίσει από τις αναμνήσεις της γυναίκας μου - αν και κι εγώ θα γράψω σχετικά πιο κάτω. Η Επανάσταση του 1956 και τα αντίποινα. Φυγή στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας Στις 23 Οκτωβρίου 1956 ξέσπασε η επανάσταση και, στις 4 Νοεμβρίου μπήκε δολίως, με μεγάλες δυνάμεις ο σοβιετικός στρατός και έπνιξε στο αίμα το νικηφόρο, ως τότε, αγώνα ελευθερίας του λαού. Μετά την καταστολή της επανάστασης άρχισαν τα αντίποινα. Ο καθηγητής Csonka - ο οποίος είχε εκλεγεί Πρόεδρος της Επαναστατικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου - τώρα καταδικάστηκε σε απόλυση από την Επιτροπή Πιστοποί­ησης, της οποίας, σημειωτέον, ηγούντο οι κομμουνιστές καθηγητές, τους οποί­ους, στις μέρες της επανάστασης είχε σώσει ο Csonka από τη - δίκαιη - οργή του λαού. Ξεκίνησε και ο διωγμός εκείνων, που ανήκαν στο περιβάλλον του Csonka. Εγώ είχα στο διαβατήριό μου μία ισχυρή θεώρηση εξόδου για τη Λαϊ­161

Next

/
Thumbnails
Contents