Hat (hét) nemzedék. A Manno család története - Budapest Történetének Forrásai 12. (Budapest, 2015)
Függelék
και πού με διακόπτει με κάποια ερώτηση. Όταν τελειώνω λέγοντας ότι ζητώ πολιτικό άσυλο για μένα και την οικογένειά μου, μου απαντάει ότι η κατάσταση είναι ασυνήθιστη, δεδομένου ότι παραμένω στη χώρα εδώ και εφτά χρόνια με ουγγρικό υπηρεσιακό διαβατήριο, προφανώς απολαμβάνοντας την εμπιστοσύνη του ουγγρικού κράτους, και τώρα ξαφνικά δηλώνω ότι στη χώρα μου είμαι υπό διωγμόν για πολιτικούς λόγους. Κατανοεί όμως τη λογική βάση της κατάστασής μου. Θα εξετάσουν το αληθές των όσων τους εξέθεσα και ύστερα θα με ειδοποιήσουν. Το ρωτάω, πώς μπορούν να ελέγξουν τα όσα ελέχθησαν μεταξύ μου και του Σοβιετικού προϊσταμένου μου. Απαντάει χαμογελώντας: Herr Doktor, εσείς ασφαλώς είσθε εξαίρετος μηχανικός, αυτό όμως να το εμπιστευθείτε σε μας, είναι το δικό μας επάγγελμα. Οι επόμενες εβδομάδες πέρασαν σε μία ατμόσφαιρα αδημονίας και ελπίδας. Ξεφύλλιζα τις αγγελίες εργασίας των εφημερίδων, απαντούσα σε κάποιες. Εν τω μεταξύ από την Πρεσβεία και την πατρίδα έρχονταν τηλεφωνήματα και γράμματα, ενίοτε με υποσχέσεις, άλλοτε με απειλές. Νόμιμες, ποινικές συνέπειες, πατριωτικό καθήκον κλπ. Τέλος ένα τηλεφώνημα από το Sicherheitsbüro: να παρουσιαστώ. Θεέ μου βοήθα! Ο Hofrat με δέχεται ευγενικά, μου προσφέρει θέση. Herr Doktor, έχουμε εξετάσει λεπτομερώς την αίτησή σας, τσεκάραμε τους ισχυρισμούς σας. Ως αποτέλεσμα τούτων σας γνωστοποιώ μετά χαράς ότι Εσείς και η οικογένειά σας σήμερα έχετε πάρει πολιτικό άσυλο στην Αυστρία. Άλλωστε δεν θα σας συνιστούσα να επισκεφθείτε την πατρίδα σας στο προσεχές μέλλον! Με ειδοποίησε να συνοδεύουμε τα παιδιά μας ως την πόρτα του σχολείου, επειδή υπάρχει κίνδυνος απαγωγής τους από τις ουγγρικές αρχές. Επειδή το αμάξι μου δεν βρίσκεται σε γκαράζ, κάθε πρωί, πριν ξεκινήσω, να κοιτάξω κάτω από το όχημα. Πριν κατεβαίνουμε από το πεζοδρόμιο να κοιτάμε πολύ προσεκτικά αριστερά και δεξιά. Εάν το επιθυμούμε, για μερικούς μήνες μπορούμε να μετακομίσουμε σε διαμέρισμα ασφάλειας, με κρυφή διεύθυνση κλπ. Τον ρώτησα: - Herr Hofrat, δεν είναι υπερβολικά αυτά τα σενάρια ταινίας James Bond; Με κοιτάζει με σοβαρό βλέμμα και μου λέει: - Ξέρω ό, τι ξέρω και δεν είναι συνήθειά μου να τρομάζω τον κόσμο άδικα. Οι παρεπόμενες διατυπώσεις (πλήθος εντύπων, δακτυλικά αποτυπώματα, φωτογραφίες κλπ.) πήραν πολύ χρόνο. Δουλειά βρήκε πρώτα η γυναίκα μου - εργάστηκε στην IBM, τη ΒΕΚΟ, την UNIDO και το Πρακτορείο Ατομικής Ενέργειας. Εγώ, το 1986, άρχισα να δουλεύω - στα «μαύρα», χωρίς άδεια εργασίας - σε μία μικρή αυστριακή επιχείρηση κατασκευής προκατασκευασμένων κτιρίων (Glorit). Στην αρχή εκμεταλλεύτηκαν πάρα πολύ τη δύσκολη θέση μου, εργαζόμουνα για μισθό πείνας: 7000 σελίνια. Αργότερα, με εντολή της εταιρείας, ταξί186
