Hat (hét) nemzedék. A Manno család története - Budapest Történetének Forrásai 12. (Budapest, 2015)

Függelék

Αλλ’ αυτός με ρώτησε σαστισμένος: - Μπαμπά, σοβαρολογείς; Θες να με στείλεις σ’ εκείνο το «Dorfschule» («σχολείο χωριού» ή «επαρχιώτικο σχολείο»);

Δεδομένου ότι είχα ήδη μερικά χρόνια διδασκαλίας στο Πολυτεχνείο της Βιέννης, σήκωσα λίγο τη μύτη μου σαν άκουσα αυτήν την ερώτηση αλλά τελικά ενέδωσα (ανοίγοντας και το πορτοφόλι μου) και ο Misi, ο οποίος είχε κάνει εισαγωγικές και έγινε δεκτός σε μερικά ονομαστά πανεπιστήμια της Αμερικής και της Αγγλίας, τελικά κατέληξε στο Κέϊμπριτζ της Αγγλίας. Πρέπει να παραδεχθώ, και είναι τιμή του, ότι και εκεί είχε τόσο καλή απόδοση που, μετά από το πρώτο έτος, η εκπαίδευσή του δε μου στοίχισε σχεδόν τίποτε, αφού πήρε πολύ μεγάλη υποτροφία. Όταν απέκτησε το βαθμό BSc, από την εταιρία British Aerospace πήρε μία πρόταση για ερευνητική υποτροφία, με την οποία απέκτησε, ταυτόχρονα, βαθμό PhD στην Οξφόρδη και MSc στο Κέϊμπριτζ. Το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας για το διδακτορικό του, το έκανε στο πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ της Αυστραλίας.

Ήμασταν βέβαιοι ότι, με το διδακτορικό πτυχίο μηχανικού που πήρε στην Οξφόρδη, θα επιλέξει κάποιο τεχνικό ή επιστημονικό επάγγελμα και ξαφνιαστήκαμε όταν μας πληροφόρησε ότι ανέλαβε εργασία σε μία μεγάλη τράπεζα επενδύσεων του Λονδίνου. Με καθησύχασε λέγοντας να μη νομίζω ότι θα κάθεται στο ταμείο της τράπεζας για να χαλάσει χαρτονομίσματα 20 λιρών για δύο χαρτονομίσματα των 10 λιρών: θα κάνει μαθηματική εργασία υψηλού επιπέδου. Είναι πιο ενδιαφέρουσα και καλύτερα πληρωμένη δουλειά από την καθηγητική εργασία στο Κέϊμπριτζ. Θέλοντας και μη, δέχθηκα την απόφασή του, αν και, βλέποντας την εντατική εργασία που κάνει σε διάφορες τράπεζες επενδύσεων του Λονδίνου, που και που έχω απορίες. Τώρα αντιλαμβάνομαι ότι έχω προχωρήσει πολύ στο χρόνο, επιστρέφω, λοιπόν, στην κύρια γραμμή της ιστορίας, στο 1979.

Λαμβάνω πρόσκληση στο Technische Universität

Δεν είχα δουλέψει ακόμα ούτε ένα χρόνο στην UNIDO όταν έλαβα ένα γράμμα από τον Πρύτανη του Technische Universität Wien (Πολυτεχνείο Βιέννης), με το οποίο με ενημέρωσε ότι ο καθηγητής Aigner, προϊστάμενος του Institut für Hoch- und Industriebau (Ινστιτούτο Υπέργειων και Βιομηχανικών Κατασκευών) θα βγει στη σύνταξη στο προσεχές μέλλον και για τη θέση του θα κηρυχθεί διεθνής διαγωνισμός. Ζήτησαν υποψηφίους από φιλικά πανεπιστήμια και το Πολυτεχνείο του Βερολίνου με πρότεινε και εμένα. Πήρα τηλέφωνο τον ανώτατο προϊστάμενό μου, τον Αναπληρωτή Υπουργό Έργων János Szabó, και τον ρώτησα αν επιτρέπεται να υποβάλω υποψηφιότητα γι’ αυτήν την πολύ υψηλή

181