Hat (hét) nemzedék. A Manno család története - Budapest Történetének Forrásai 12. (Budapest, 2015)
Függelék
θέση. Μου απάντησε ότι η ίδια η πρόσκληση είναι μεγάλη τιμή όχι μόνο για μένα αλλά και για την Ουγγαρία, αλλά, για να είμαστε τυπικοί, να ενημερώσω και τον Ούγγρο Πρέσβυ στη Βιέννη. Αυτό και έκανα. Ο Πρέσβυς με άκουσε και είπε ότι μπορώ να συμμετάσχω στο διαγωνισμό αλλά παράλληλα θα πρέπει να παραιτηθώ από τη θέση μου στην UNIDO. Του απάντησα ότι δεν θα ήθελα να το κάνω επειδή εκεί έχω διετή σύμβαση με μεγάλη πιθανότητα παράτασης ενώ στο διαγωνισμό, πιθανώς, θα συμμετάσχουν πολλοί, η επιτυχία μου δεν είναι καθόλου βέβαιη. Εάν κερδίσω τη θέση, θα παραιτηθώ από τη θέση μου στην UNIDO και είμαι έτοιμος να δεσμευτώ γραπτώς να το κάνω. - Τότε δεν μπορείτε να συμμετάσχετε - απάντησε. Συμμορφώθηκα, και με μία ευγενική επιστολή, ευχαρίστησα τον Πρύτανη για την πρόσκληση, εξηγώντας του ότι δεν θέλω να υποβάλω υποψηφιότητα για προσωπικούς λόγους. Έστειλα ένα αντίγραφο της επιστολής μου και στον Πρέσβυ. Πέρασε μισός χρόνος όταν ο Πρέσβυς με κάλεσε να τον δω και, με θριαμβευτικό ύφος, μου ανακοίνωσε ότι το Υπουργείο Εξωτερικών δεν έδωσε τη συγκατάθεσή του στη συμμετοχή μου στο διαγωνισμό για την καθηγεσία. Έκπληκτος του είπα ότι, μετά την κουβέντα που είχαμε την άλλη φορά, δεν υπέβαλα υποψηφιότητα και έστειλα αντίγραφο της παραίτησής μου και στον ίδιο. Τότε μου λέει με απειλητικό ύφος: αυτόν δεν ενδιαφέρει αν παραιτήθηκα ή όχι, ας συνειδητοποιήσω ότι αυτός μου απαγορεύει να συμμετάσχω στο διαγωνισμό. Άλλωστε ο Πρύτανης, αφού πήρε την επιστολή με την παραίτησή μου, με προ- σκάλεσε και ενδιαφέρθηκε για τους λόγους και, στη συνέχεια, με προσκάλεσε να διδάξω στο πανεπιστήμιό του ως προσκεκλημένος καθηγητής. Δέχθηκα, με τον όρο ότι δεν θα έπαιρνα μισθό, επειδή έτσι δεν πρέπει να δηλώσω τη δουλειά μου αυτή στην UNIDO. Έτσι έγινε ότι, από το 1979 ως το 2004 παρέδιδα, παράλληλα με την κανονική εργασία μου, δύο μαθήματα στο Πολυτεχνείο της Βιέννης. Ταξίδια, περιπέτειες, τεχνάσματα της Ασφάλειας. Πώς δεν έγινα Σοβιετικός κατάσκοπος Όταν καταφέραμε να λύσουμε το πρόβλημα, κάποιος από την οικογένεια να είναι εδώ, με τα παιδιά, άρχισα να παίρνω μαζί μου και την Erzsébet στα ταξίδια μου. Έτσι πήγαμε μαζί στην Ελλάδα, τη Σικελία, τη Νορβηγία, τη Σουηδία, τη Δανία (όπου πήραμε μαζί μας και τα αγόρια), την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ταϋλάνδη, το Χογκ-Κογκ, την Κίνα (όπου κάναμε μία περιοδεία μερικών εβδομάδων). Εγώ πήγα πολλές φορές στην Αφρική (Ουγκάντα, Ρουάντα, Μπου- ρούντι, Ναμίμπια, Κένυα, Τανζανία, Guinea, Ακτή Ελεφαντοστού), τη Μαδαγασκάρη, Ινδονησία, Μαλαισία, Φιλιππίνες, Ινδία, Πακιστάν, Ιράκ, Ιράν, Ισραήλ, 182