Hat (hét) nemzedék. A Manno család története - Budapest Történetének Forrásai 12. (Budapest, 2015)

Függelék

Εξαιτίας της χρόνιας αϋπνίας μου ο φίλος μου, ο Laci Szegedy, καθηγητής και διευθυντής της Πανεπιστημιακής Κλινικής με δέχθηκε ως ασθενή στην κλι­νική του «για να με μάθουν να κοιμάμαι». Εκεί εξακολούθησα να μη κοιμάμαι, αλλά η πίεσή μου έπεσε τόσο πολύ, που οι ιατροί διέκοψαν τους πειραματισμούς και εγώ πήγα σπίτι με δική μου ευθύνη. Εν τω μεταξύ ο «σιαμαίος δίδυμός» μου στο Ινστιτούτο βαρέθηκε και πήγε να βρει άλλη δουλειά, έμεινα μόνος, πήγαινα ξανά στην εργασία μου, έπαιρνα ενδιαφέρουσες δουλειές, διοργάνωσα διεθνές συνέδριο, έβαλα τάξη στο τμήμα μου, το οποίο, καθώς είχε μείνει χωρίς ηγεσία για ένα διάστημα, ήταν αρκε­τά ξεχαρβαλωμένη, αντικατέστησα μερικούς ακατάλληλους και ανυπάκουους υπαλλήλους, είχα επιτυχείς συνομιλίες στο εξωτερικό με σκοπό την ανανέωση του προγράμματος κατασκευής προκάτ πολυκατοικιών, εν ολίγοις: συμμαζεύ­τηκα, πάλι έβρισκα ικανοποίηση στη δουλειά μου αλλά ακόμα μεγαλύτερη χαρά ένοιωθα βλέποντας τους ....υιούς μου. Τα πρωινά εγώ έπαιρνα τον Misi στο νηπιαγωγείο (κακά τα ψέματα, στην αρχή έκλαιγε, μάταια του τραγουδούσα εμβατήρια που ο ίδιος είχα γράψει γι’ αυτόν). Αργότερα δημιουργούνταν πρόβλημα μόνο όταν, κατά τη διάρκεια της ημέρας, περνούσα δίπλα στο φράκτη του κήπου του νηπιαγωγείου και ο Misi μ’ έβλεπε. Τότε έτρεχε στο φράκτη και όταν απομακρυνόμουνα, άρχισε να κλαίει γοερά. Έτσι, αν ήθελα να πεταχτώ από το ÉTI98 στο σπίτι μου , να ξεκουραστώ λίγο, έπρεπε να κάνω μεγάλο κύκλο. Αυτήν την εποχή έπαιρνα συχνά δελεαστικές προτάσεις από τον ΟΗΕ (Νήσοι Καραϊβικής, Μαλαισία, Κίνα) αλλά το Υπουργείο μου είπε ότι μετά από τόσα χρόνια στο εξωτερικό πρέπει να εργαστώ στη χώρα μου τουλάχιστον 6 χρόνια. Το 1978 ένας αξιωματούχος της UNIDO99 ήλθε να με βρει και μου έκανε μία πρόταση για μία δίμηνη εργασία εμπειρογνώμονα στη Βιέννη. Έλαβα και την κυβερνητική άδεια και - αφήνοντας πίσω την οικογένεια - πήγα στη Βιέννη (ή, ακριβέστερα, στο Klosterneuburg δίπλα στη Βιέννη, όπου έμεινα σε μία σοφίτα της βίλλας ενός φίλου μου). Προσπαθούσα να κάνω τη δουλειά μου καλά, ώστε η UNIDO να μείνει ευχαριστημένη αλλά τόσο αργά, ώστε να μην είναι έτοιμη ως την προθεσμία και η UNIDO ζητήσει ακόμα δύο μήνες παράταση. Η προ- σπάθειά μου στέφθηκε με επιτυχία. Εν τω μεταξύ έπεισα τον αναπληρωτή γενικό διευθυντή ότι θα ήταν σκόπι­μο αν ο οικοδομικός κλάδος, αντί για το Τμήμα Βαριάς Χημικής Βιομηχανίας, υπαγόταν σ’ ένα χωριστό τμήμα. Μου ζήτησε να κάνω το σχεδίασμα και ένα πρόγραμμα, και εγώ τα έκανα. 98 Ινστιτούτο Οικοδομικών Επιστημών. 99 United Nations Industrial Development Organization, Οργανισμός Βιομηχανικής Αναπτύξεως των Ηνωμένων Εθνών. 177

Next

/
Thumbnails
Contents