Hat (hét) nemzedék. A Manno család története - Budapest Történetének Forrásai 12. (Budapest, 2015)
Függelék
για ένα Center for Planning and Building95 - το οποίο αυτοί υπέβαλαν στον OHE. Και, ώ του θαύματος, κατανίκησα όλα τα εμπόδια - μόνο που με λίγο αργότερους ρυθμούς απ’ ό, τι είχα υπολογίσει. Έτσι τελικά δόθηκε η άδεια για το πρόγραμμα, αλλά διαθέσιμα λεφτά υπήρχαν μόνο για ένα χρόνο μετά τη λήξη της πανεπιστημιακής σύμβασής μου με την UNESCO. Η Νέα Υόρκη έγραψε: δεν πειράζει, με τη λήξη της σύμβασης να επιστρέψω στην πατρίδα μου και, μετά από ένα χρόνο, και να επιστρέψω τον επόμενο χρόνο, κατά την έναρξη του νέου προγράμματος. Τους απάντησα ότι είναι αφελείς αν πιστεύουν ότι η ουγγρική κυβέρνηση θα με αφήσει να γυρίσω αν έχω ήδη επιστρέφει στη χώρα μου. Αυτό το κατάλαβαν τελικά, έστω και δύσκολα, και, για να γεφυρώσουν το κενό, μου έδωσαν μία εντολή μέσω του FAO (Food & Agricultural Organization) να σχεδιάσω σπίτια για τους 10.000 ανθρώπους που θα μεταφέρονταν λόγω της τεχνητής λίμνης που θα δημιουργούνταν πίσω από το φράγμα του Προγράμματος «Φράγμα στον Ευφράτη». Η οικογένειά μου έμεινε στη Δαμασκό και εγώ εργαζόμουν ανάμεσα στο Χαλέπι και των πόλεων Αρ-Ρακκά και Δεΐρ-ες-Ζορ, αλλά κάθε Σαββατοκύριακο μπορούσα να επιστρέψω στη Δαμασκό που ήταν σε απόσταση 500 χιλιομέτρων. Στην αρχή κυκλοφορούσα στην εθνική οδό που, προκειμένου για την Αρ-Ρακκά, σήμαινε ότι έπρεπε να κάνω ένα μεγάλο κύκλο για να φτάσω, αλλά αργότερα πήγαινα με το υπηρεσιακό τζιπ μου, με τη βοήθεια πυξίδας δια μέσου της πετρώδους ερήμου, ακολουθώντας τη γραμμή που διαμόρφωσαν, επί σειρά αιώνων, τα καραβάνια που πήγαιναν από την Ας-Σουβάϊ- ντα στην Παλμύρα. Όταν διάλεγα αυτόν τον δρόμο, πριν ξεκινήσω, το δήλωνα στην Αστυνομία, σε περίπτωση που δεν θα έφθανα εγκαίρως στον προορισμό μου θα μ’ έψαχναν με ελικόπτερο. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε ούτε μία φορά. Μία φορά άρχισε να πέφτει επικίνδυνα το επίπεδο του νερού στο αυτοκίνητο. Σε μικρή απόσταση είδα μία σκηνή βεδουίνων, νόμισα ότι εκεί θα έβρισκα νερό. Πλησιάζω, έξω από τη σκηνή βλέπω μία γυναίκα με την πλάτη γυρισμένη προς εμέ, να πλένει. Τη χαιρετώ. Αυτή γυρίζει σαστισμένη, το πρόσωπό της δεν ήταν καλυμμένη, βγάζει ένα τσιριχτό σαν βλέπει τον ξένον άνδρα και βάζει τη φούστα της στο κεφάλι της. Κάτω από τη φούστα - τίποτε. Τρόμαξα τόσο πολύ - μήπως ο άντρας της βγει έξω και βλέποντας τη σκηνή αυτή με μαχαιρώσει για να εκδικηθεί για την προσβολή στην τιμή της γυναίκας του - που γύρισα πίσω και τόσκασα χωρίς να πάρω νερό. Πέρασε ο χρόνος, άρχισε και το καινούργιο πρόγραμμα, αν και με κάποια απογοήτευση για μένα: άλλος έφαγε το κάστανο που είχα βγάλει εγώ από τη φωτιά. Ο πρώην υπουργός Έργων της Αιγύπτου ήταν καλός φίλος του Προέδρου του UNDP96, έτσι, τη θέση του πρότζεκτ μάνατζερ που μου είχαν υποσχεθεί για 95 Πρόταση Σχεδίου για ένα Κέντρο Σχεδιασμού και Αρχιτεκτονικής. 96 United Nations Development Programme = Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών. 175
