Bessenyei József: Diósgyőr vára és uradalma a XVI. században - források - Tanulmányok Diósgyőr történetéhez 2. (Miskolc, 1997)
Bevezetés
Sacratissima regia maiestas domine, domine clementissime! Post humillimam sui prius necnon servitiorum meorum commendationem. Nescio unde meruerim a maiestate vestra, tam sinistra gratia prosequi, rebusque meis tam male favere, ut etiam domino locumtenenti consiliariisque suis iniungat, ut negotia domini Casparis Horwat in adipiscenda arce Dyosgewr omnibus modis promoveant, praesertim cum sciam (si antiqui servitores preferendi sunt) me longe antiquiorem servitorem maiestatis Vestre ipso domino Caspare esse, nichil in sui iniuriam dictum volo, praeterea me hoc exilii tempore magis egere loco aliquo residende, quam ipsum. Novit etiam maiestas vestra, quam periculosis temporibus conservarunt arcem parentes nostri, et frater iam defunctus et quanta perpessa sint incomoda pro conservatione arcis in eorum fidelitate. Matrem captam fuisse ab adversariis et diris vinculis per aliquot menses detentam non alia de causa, quam propter solam arcem, maiestati vestrae optime constat, ipsum denique fratrem meum Sebastianum ob continuas tribulationes adversariorum maiestatis vestrae, quibus indies nemine aux- iliante premebatur, potissimum mortuum esse, maiestas vestra credere dignetur. Conveniebat profecto pro me rex, ut tam vestra, quam reginalis maiestas eorum omnium habuisse, rationem erga me et nostros pupillos condam fratris mei in locanda arce illa, sed cum secus visum sit maiestatibus vestris, michi quoque displicere non potest neque convenit, quin pocius equo animo ferendum censeo. Suplico saltem maiestati vestrae in eo humillime, ut ex quo maiestates vestrae nolunt familiam nostram, quae a multis annis arci illi fideliter praefuit amplius ea potiri, ne in tantum me et pupillos miseros opprimi patiantur, ut anteaquam debita nostra facto iusto computu persolvantur arce cedere cogamur, ne scilicet arcem et debita ipsa uno eodemque tempore amittamus, que parentes nostri et nos sudoribus et laboribus nostris acquisivimus, habeat tandem arcem dominus Caspar, cui illam ex animo faveo, 12
