Tóth Péter: A lengyel királyi kancellária Libri Legationum sorozatának magyar vonatkozású iratai II. 1526-1541 (Miskolc, 2003)

Serenissime, etc. Quoci tam longo temporis intervallo nullas a maiestate vestra litteras accepimus, qui­bus de statu illius certiores redditi essemus, pro nostro erga illam studio tenere nos non potmmus, quin hunc nostrum ad illam cubicularium mitteremus, qui nostro nomine maiestatem vestram viseret ac rediens aliquid nobis de statu illius renunctiaret. Hoc iUi significandum in praesentia duximus nudius septimus misisse nos legatum nostrum in Turciam, id scire interesse maiestati vestrae putavimus, ut ne ignoraret legatus illius, ad quod tempus congredi cum nostro liceret. Caetera ex oratore nostro, qui brevi isthic proficiscitur, maiestas vestra cognoscet. Quem bene valere optamus. Datum Cracoviae, octava mensis Decembris, anno Domini Millesimo quingentesimo tricesimo nono. 100. [1539. december 8. Krakkd.] Zsigmond kirdly levele I^abe/Zdho^ ame/yben tdjeko^tatja ka­mardsa kdvetsegbe ku/desero/, valamint ir betegsegero/. LL VIII. kdtet, 186b.fol. IsabeUae Hungariae reginae Serenissima princeps, fiHa nostra charissima! Longum iam tempus est, cum nullas a maiestate vestra accepimus, neque passus est amor in Ulam noster paternus, ut hanc moram ferremus diutius, sed cubicularium hunc nostrum misimus, qui nos de statu iUius faceret certiores. Nos septimum iam diem ex pede laboramus, verum Deo sit gratia, factus est iam dolor noster remissior, spes est fo­re meUus. Apud vestram quoque maiestatem recte esse omnia optamus. Cui ineuntem hunc annum prosperum et feHcem praecamur. Datum loco, anno, die, quo supra. 101. 1539. december 22. A tdrdk portdra kulddtt lengye/ kdvet, Tomas^ Sobocki s^dmdra ki­adott instrukcid (ressfet). — A kdvetutasitds a kdtetben lengyelul es latinra leforditva is megtald/hatd. LL VII. kdtet, 39a-^Oa.fol. [...] Absolutis negotiis nostris, in hanc sententiam fidehtas tua verba faciet. Quod vi­sum est nobis in memoriam reducere maiestatem eius, quod reditus legatus noster, qui nostro iUam nomine per Ayassi bassam rogaverat, ut eo, quo coeperat favore et benevo­lentia serenissimum dominum Joannem regem Hungariae, fiUum nostrum charissimum prosequi pergeret, hoc nobis responsum attuUt maiestas eius, etsi offensa sit a rege Jo­anne, non detractare tamen, quin eum in gratiam suam recipiat: si modo rex ea, quae par est ratione in gratiam se a maiestate eius recipi postulaverit atque id quidem tempo­ri, quod nobis responsum gratum accidit, cum serenissimi regis Joannis, fiUi nostri causa omnia volumus atque UU honestissime cupiamus, cui quod fiUam nostram coUocavimus, hac una re adducti sumus maxime, quod non minori esse eum gratia apud maiestatem

Next

/
Thumbnails
Contents