Levéltári Évkönyv 11. (Miskolc 2002)

Tóth Péter: Késmárk és Szepesbéla határügye (1536-1540)

vallem circa dictum rivulum Lypseyffen, et abinde directe ascendendo versus alpes, pervenitur ad quandam grandem planitiem Waydenaw vocatam, a qua directe descendendo transitur ad alteram planitiem Kompenschecht vocatam, et abinde itur usque ad nigram silvam, et a nigra sylva revertendo transitur ad manum dextram per cacumen cuiusdam montis lapidosi ibidem habiti, quae est octava meta. Abinde descendendo directe, pervenitur ad rivulum Weyszenseyffen nominatum, in quo rivulo ad aliquod spatium transeundo et descendendo pervenitur ad fluviolum quendam Balbah vocatum, et abinde in eodem fluvio transeundo, itur ad quendam vallem Chochergrendt vocatum. Et deinde per aliquot spatium transeundo, pervenitur ad campum, in quo ad manum dextram descendendo, transitur ad quendam rivulum Thyffensseiffen nominatum, in quo continue transeundo itur ad fluvium Poprad vocatum, et in eodem fluvio ascendendo continue, pervenitur in locum, ubi rivulus Schwarczenbach vocatus cadit in fluvium Poprad praedictum, ubi nona et ultima meta dicti oppidi Bela terminatur. Et idem per omnia, et solummodo Petrus de Biebron, Urbanus de Landek et Ioannes de Nwrem supradicti fassi sunt personaliter coram nobis. Datum sabbato die post festum Beati Francisci confessoris, anno Domini Millesimo quadringentesimo tricesimo quinto. Nos igitur petitionibus praefatorum domini Alexii plebani et Sigismundi iudicis de dicta Bela nobis, ut praemissum est, porrectis, uti iustis et legittimis favorabiliter inclinati, praescriptas litteras iam fati capituli Scepusiensis non abrasas, non canceilatas, neque in aliqua sui parte suspectas, sed omni prorsus vitio et suspicione carentes de verbo ad verbum sine diminutione et augmento aliquali praesentibus litteris nostris inseri faciendas et transcribi, sub impendentis sigilli nostri testimonio antefatis plebano, iudici et totae [!]communitati de iamfata Bela duximus dandas et concedendas iuris eorundem uberiorem ad cautelam. Datum in festo Beatae Dorotheae virginis et martiris, anno Domini Millesimo quadringentesimo septuagesimo septimo. Nos igitur iustis et legittimis petitionibus praefatorum Fulgentii sartoris iudicis et Francisci Kocz iurati civium praetitulati oppidi Bela inclinati, praescriptas binas litteras non abrasas, non cancellatas, nec in aliqua sui parte suspectas, sed omni prorsus vitio et suspicione carentes de verbo ad verbum, sine diminutione et augmento aliquali transcribi et transsumi, praesentibusque litteris nostris inseri faciendas, memoratis Fulgentio sartori iudici, ac Francisco Kocz iurato civibus, ac totae [!] communitati saepedicti oppidi Bela iurium ipsorum uberiorem ad caute-