Baranyai helytörténetírás. A Baranya Megyei Levéltár évkönyve, 1989. (Pécs, 1989)

Társadalom- és politikatörténeti tanulmányok és források Baranya Xlll-XX. századi történetéből - KOSZTA LÁSZLÓ: A pécsi székeskáptalan Árpád-kori hiteles helyi tevékenységének kiadatlan oklevelei

7283. szeptember I atirja IV. Laszlo kiraly 7277. evi oklevelet Paulus prepositus et capitulum Quinqueecclesiensis ecclesie omnibus presens scriptum cernentibus salutem in Domino, ad universorum noticiam volumus pervenire, quod comes Johannes filius Thome de Sybolch, item Andreas filius Denk, Petrus clericus filius Bakya et alter Petrus faber filius Pynk, sagittarij de Wagh quoddam privilegium domini nostri Ladislai regis semper illustris non abrasum, non recancellatum, nec in aliqua sui parte viciatum, integrum in filo et in cera nobis quasi de una manu exhibuerunt in hec verba: Ladislaus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Servie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque rex omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis, salutem in omnium salvatore, ad universorum noticiam harum serie volumus pervenire, quod comes Johannes Thome filius ad nostram accedens presenciam nobis significare curavit, quod quedam terra contigua hereditarie terre sue iuxta fluvium Alma existens, super qua populi de Wagh quorum nomina inferius exprimentur dicuntur resedisse potencialiter, quam quidem Herbordo magistro agasonum nostrorum comiti de Barana dederamus ab eo alienata inde­bite extitisset, petens a nobis ut ipsam terram sibi restituere de benignitate regia dignare­mur. Nos igitur qui ea vice in ipsa terra personaliter descensum habuimus et pro tanto non fuit necesse alicui capitulo aut conventui super facto eiusdem terre nostras litteras destinare ne circa restitucionem ipsius terre omissa gravitate deliberacionis regie procedere videremur, cum homine discreti viri magistri Thome prepositi Hantensis aule nostre notarij specialis et comitis capelle nostre quendam fidelem tavarnicum nostrum de domo nostra transmisimus, ut reambularent terram eandem per metas veteres et antiquas et ipsi comiti Johanni deberent assignare presentibus commetaneis omnibus et vicinis, qui postmodum ad nos redeunles dixerunt, quod eadem terra duorum aratrorum, sicut visu considerari potuit, per ipsos reambulata nullo contradictore penitus apparente prefato comiti Johanni fuisset pacifice assignata presentibus commetaneis et vicinis ac etiam memoratis populis de Wagh Petro videlicet clerico et fratribus suis, filijs Luce, Petro fabro, Andrea filio Denk, Botondh, Andrea et Egidio filijs eiusdem ac Alberto, qui etiam postmodum coram nobis constituti eandem terram prenotato comiti Johanni tamquam ius eiusdem pacifice remi­serunt, unde nos consideratis fidelitatibus et meritorijs obsequijs ipsius comitis Johannis, quibus idem coram nostre maiestatis oculis et in diversis regni nostri expedicionibus studuit multipliciter, complacere de consilio baronum nostrorum et de voluntate nichilominus pre­dicti magistri Herbordij, qui collacioni de memorata terra per nos primitus sibi facte renun­ciavit, pure et simpliciter coram nobis ipsam terram sepedicto comiti Johanni restituimus et de novo contulimus perpetuo pacifice possidendam tam per eum, quam per suoos in posterum successores; mete autem ipsius terre quemadmodum idem tavarnicus noster et homo comitis capelle nostre recitaverunt, hoc ordine distinguntur, prima meta incipit ad hereditaria terra ipsius comitis Johannis a quadam ilice triplicata iuxta aquam Alma supra et pervenit ad quandam popolum ubi vicinantur terre ipsius magistri Herbordij, inde diver­tit versus orientem ad quandam viam, ubi est meta terrea, inde venit directe ad orientem ad quasdam radices piri prope domum Pauli clerici, inde venit similiter ad orientem ad quandam vallem, que vulgariter Hurfi dicitur et pervenit ad radicem piri, ubi est meta magistri Herbordij, a parte orientis in arbore borcolcha vocata, inde divertit et vadit per silvam versus meridiem ad quandam arborem cherasy, ubi est a parte orientis in ulmo meta magistri Herbordij in terra Ogteluk et ubi cadit ad viam per quam itur in Sybolch, hinc parum eundo divertit et exit de ipsa via versus meridiem ad quasdam arbores yhor vocatas, ubi est meta terrea antiqua, inde venit per quandam semitam antiquam ad orientem ad quasdam arbores cher et keurus vocatas, ubi sunt nove mete erecte, inde ad orientem ascendit ad verticem montis, ubi circueundo quoddam parvum nemus sunt due mete terree, inde vadit directe versus meridiem et in vallem transeundo per Hydegkutfeu adiungitur mete terree populorum de Santco Gallo a parte meridionali, a parte vero orientis terre Ogteluk, inde declinat versus occidentem veniendo iuxta quoddam nemus pervenit ad paludem arundinosam per quam transit ad quandam viam, que ducit ad Sanctum Gal­lum, ubi iuxta eandem viam est meta ^terrea, per quam veniendo pervenit ad quoddam nemus iuxta quod directe ascendendo ad montem versus occidentem venit ad quandam magnam viam, ubi est arbor gertean pro meta et ibi coniungitur hereditarie terre comitis Johannis supradicti et sic terminatur. In cuius rei memoriam et perpetuam firmitatem pre­sentes concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus magistri Demetrij prepositi Albensis, domini pape capellani et subdyaconi, aule nostre vicecancellarij, dilecti et fidelis nostri, anno Domini M° C° LXX° septimo, regni autem nostri

Next

/
Thumbnails
Contents