Nagy Júlia (szerk.): "Mennyei parnasszus" Sárospataki diákok halottbúcsúztató versei - Acta Patakina 16. (2004)

Versek

23.

Szatmári Paksi Mózes

ODE

In immaturum obitum nobilis Adolescentuli LVDOVICI KANDÓ, a. MDCCLXXV.

0 puer! Spes prima Parentis una Cura matris deliciumque nostrum.

Dignus affectu tenero; bonorum

Dignus amore.

Ipsa quem virtus aluit tenellum,

Sicque coelesti pavit alma rore,

Crescit ex surgens velut arbor udis

Pingvior hortis.

Tene sub duras vocat atra Leges Mors? Lethi iam dira necessitas, an Venit? Imbellem rapit hora prorsus

Ultima praedam.

Fiat! hic corpus Libitina condat,

Nil nocet: gratam repetunt quietem Jam malis quassata gravique fessa

Membra labore.

Sic locus somni est loculus sepulchri Huius; ad vitam via ducit ist haec Non brevis summae; manet illa perque Secla perennat.

Ergo ponendus modus est dolori Ille iam felix caput inter astra Condit. O! NOSTROS QVOQVE NVMEN ILLAC DIRIGE GRESSVS!

Moses Szathmári.

72