Horváth Géza (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 24. (Budapest 1926)

Jávorka, S.: Kitaibel herbáriuma. I.

ochroleucum — Baumgarten (LIX. No 76) [specimen mancum ; pars caulis inferior tantum adest] [paniculatum 1. Cammarum, Napellus, variegatumj pyrenaicum ex horto (No 4). — septentrionale ex horto (No 6) ; — septentrionale von Nagyhegy bey Muncatsch (No 7) [moldavicum Hacq.J; — septentrionale In montis Simion summitate sub Pinu ad viam, quae Oravicza ad Steyer­dorf ducit. Floret Junio. (No 8) [moldavicum] ; — septentrionale ad limites sylvarum Scepusii Julio (No 9) [moldavicum] ; — tauricum A C. FESTETITS (NO 14) ; — tauricum ? — F. 26—-, ex alpibus Zoliensibus (No 18) [firmum Rchb.] ; —dauricum, cultum, sponte in Krivan, Kralowa Hola [ROCHEL] (No 49) [firmum]. — [toximum 1. neomontanum]. variegatum? a C. FESTETITS, uberius examinabo (No 39) [paniculatum Lam.]. — variegatum ? In valle Szalatin C. Lipt. 22. Ag. 1810 [ROCHEL] (NO 41) [variegatum L. + forma ad A. gracile Rchb. vergens] ; — variegatum NB. Hort. — KITAIB. [ROEMER] (NO 45) [paniculatum] ; — variegatum e Carinthia (No 45a). — [vidparia Rchb.] A B. SPLÉNYI (LVI. No 4) ; [— 1. még Lycoctonum]. vidgare In omnibus alpibus Carpat. C. Lipt. [ROCHEL] (NO 51) [firmum Rchb.) ; — vulgare Ubique ad pedes alpium Carpati frequentissimum, a ROCHEL (NO 53) [firmum). — [spec. ? specimen valde juvenile] prope speluncam calcar. supra Réz­bányám (No 15) ; spec ? (No 48)]. Acorellus [1. Cyperus pannonicus). Acorus calamus in fossa urbis Varazdini (XII. No 105) ; — [calamus) (XLVI. No 139). — Actaea spicata in umbrosis saxosis subal­pinis [MAUKSCH] (XV. No 130) ; — [spicata L.) (LIV. No 146). — Adenophora [liliifolia (L.) Bess.) a D. Kittel e Cottu Castriferrei (XLI. No 72). [1. még Campanula Ulifolia\. Adenostyles [1. Cacalia). Adonis XVI. [aestivalis 1. autumnalis, flammea, miniata). apennina Pyrenees — Dc. (No 144) ; apennina secundum definitio­nem . . . Specimen, quod cum fructu adest, ramos steriles habet, per quod A. vernalis esset, sed flores non vidi. Mygind A. vernalem et apenninam pro una eademque habere videtur, saltern specimen A. vernalis aDickiomissumAdonidi apenninae uno cum nomine ad­miscuit: an per hoc forte indicare voluit, Dickium errasse? (No 149) [vernalis L.) autumnalis a Lumnitzer (No 143a)

Next

/
Oldalképek
Tartalom