Avar Anton (szerk.): A Hunyadiak címereslevelei 1447-1489 (Budapest, 2018)

X. Késmárk város címereslevele, 1463

a_hunyadiak_cimereslevelei_1447_1489_0115_bent.indd 73 2019.01.16. 10:26:30 X. I. Mátyás magyar király címert és vörös pecsétviasz használati jogát adományozó oklevele Késmárk város részére Buda, 1463. január 17. (Szent Antal hitvalló ünnepén) Eredeti oklevél: Štátny archív v Prešove, pracovisko Archív Poprad, SK-ŠAK Poprad-Magistrát mesta Kežmarok, sign. Perg. IX. z 13. 6. 1463. Pergamen, kék, vörös, zöld, fehér sodraton függő pecséttel (I. Mátyás első magyar királyi titkospecsétje). Az első sorban díszes gótikus kezdőbetűk, címerfestmény az oklevél közepén, a szöveg nem írja le a címert. A címerfestmény kék színei megkoptak, az angyal feje fölött kis vörös festékfolt van. Az oklevelet a király parancsára állították ki. Másolatok: DL 39089. (nyomdai reprodukció); DF 281748. (fényképmásolat) Szövegkiadás: Bruckner 1908, 80.; Rábik 2015, No. 10. Szakirodalom: Szabó–Cséplő–Géresi–Nagy 1872, 683.; Bruckner 1908, 10–11.; Jakubovich 1908, 191.; Áldásy II., No. 48.; Darvasy 1942, 45–46.; Radocsay 1957, 293.; Radocsay 1958, 357.; Balogh 1966, I. 320., II. 480. kép; Schallaburg 1982, No. 380., Abb. 21; Balogh 1985, 290.; MMűv I. 59. kép., 733., II. 1835. kép; Bertényi 1988, 66–67.; Marosi 1993, 14.; Bándi 1991, 95. (No. 50.); Malovcová 2006, 58–62.; Marosi 2008, 123–124.; Kálmán 2016, 154–155. * * * commissio propria domini regis Nos Mathias Dei gracia rex Hungarie, Dalmacie, Croacie etc. memorie conmendamus tenore presencium signi�cantes quibus expedit universis, quod nos cuius o�cii ex debito suscepti regiminis interest singulo­rum �delium subditorum meritis in illis precipue rebus, que eorum utilitati et honori conducere videntur promptam o�erre benivolenciam respectum habentes ad illibate �dei constanciam ac �delium obsequiorum gratuita merita et sincere devocionis zelum �delium nostrorum universorum civium populorumque et in­habitatorum civitatis nostre Kezmark, quam ipsi semper et continue uti a certo edocti sumus, et non pau­corum, ymmo plurimorum �delium nostrorum testimonio luculencius accepimus retroactorum temporum curriculis, presertim vero eo tempore, quo illi latrunculi Bohemi, nostri et regni nostri emuli, superiores partes ipsius regni nostri multiplicibus invasionibus dampnorum illacionibus civitatum, opidorum ac vil­larum conbustionibus desolabant, depredabantur et dilapidabant ad regiam maiestatem et per consequens Sacram regni nostri Hungarie Coronam in variis tribulacionibus constituti et timoribus concussi quan­tum potuerunt illibate habuerunt et conservaverunt, volentes eosdem veluti benemeritos regie muni�cencie dono amplius honorare ut sicuti hactenus sic et de cetero sincerioris �dei zelo et ferventi promptitudine incalescant reddanturque ad nostre maiestatis grata servicia tanto fervencius quanto nostram erga ipsos et eorum profectum graciam exuberare plenius persenserint, ipsis et eorum posteris hec arma seu armorum insignia, que in medio presencium litterarum nostrarum arte pictoria suis apropriatis et distinctis coloribus singillatim manifeste existunt denotata et expressata, animo deliberato et ex certa nostre maiestatis scien­cia dedimus, donavimus et contulimus, ymmo ex superhabundanciori nostre specialis gracie concedimus et presentibus elargimur, ut eadem civitas, et eius conmunitas, predicta arma seu armorum insignia more aliarum civitatum nostrarum, armis utencium a modo in antea [ubi]que in preliis, hastiludiis, duellis, torneamentis et aliis omnibus exerciciis, nec non sigillis et velis ac generaliter in quarumlibet rerum et expe­dicionum generibus sub mere et sincere honoris titulo ipsos ab universis cuiuscumque preeminencie status, condicionis vel dignitatis homines existant insignitos fore dici volumus et honorari gestare ac omnibus et singulis graciis honoribus et libertatibus, quibus alie libere civitates nostre, armis utentes quomodolibet consuetudine vel de iure fruuntur et gaudent huiusmodi armis frui et gaudere possint et valeant. Preterea 73

Next

/
Oldalképek
Tartalom