Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. III. (1333–1339) (Budapest, 1883.)
cione perdere contingeret, in suum proprium danmuin redundaret; hoc adiecto, quod si aliqua pars . . aliquas possessiones prope ipsos vei alias adiacentes precio valerent comparare, cum expensa omnium oxsolvere et communiter dividere tenehuntur. . . Dátum in octavis beati Johannis Baptiste, anno domini M m o CCC m o XXXmo nono. Zárlatán pecsét nyomaival; eredetije a N. Muzeumban, a gr. Forgács cs. lban. 379. 1339. jul. 6. A zobori convent I. Károly királynak jelenti, hogy a garam-szent-henedeki convent Sengeu nevű Bars vármegyei birtokának határát megjáratta. . . Karolo . . regi conventus monasterii sancti Ypoliti martiris de Zoburio . . literis vestre excellencie generalibus perambulatoriis pro domino Syffrido abbate monasterii sancti Benedicti de iuxta Gron et suo conventu . . receptis, cum Salamoné de Hind homine vestre celsitudinis fratrem Johannem unum ex nobis ad perambulacionem infrascriptam faciendam . . pro testimonio duximus transmittendum, qui demum ad nos reversi . . retulerunt, quod die dominico proximo post festum apostolorum Petri et Pauli beatorum, quandam possessionariam porcionem terre Sengeu vocatam in comitatu Borsiensi existentem, ad monasterium sancti Benedicti ex antiquo pertinentem ab aliis circumiacentibus terris separatam et distinctarn, convocatis vicinis et commetaneis universis et ipsis consencientibus per veteres metas et antiquas perambulassent, nullo contradictore penitus existente; cuius quidem terre prima meta incipit prope viam que vádit de Bors versus Werebyl, quantum iactus est lapidis a parte eiusdem vie inferiori, et inde transit per eandem terram monasterii Sengeu vocatam a parte orientali et est ibi terrea meta, commetanea possessioni Pobor, in cuius vertice positus est lapis satis magnus, ita tamen quod a parte meridionali est possessio Pobor, a parte autem septemtrionali possessio sancti Benedicti, deinde procedit ad vallem in cuius vallis medio est terrea meta, dehinc directe vádit versus rubum, ubi est iterum terrea meta, et exinde pro-
