Zala vármegye története. Oklevéltár 1. 1024-1363 (Budapest, 1886.)

nquilonem circa Sukoscheresne vulgariter nuncupate, sunt buatuor iugera terrarum eampestrium, in quorum finibus habetur iuxta magnam viam una meta terrea; debinc progrediendo similiter versus aquilonem ad terram Popteluky vulgariter vocatam, in fine eiusdem térre habetur una meta terrea; inde vero eundo ad partes orientales, circa metas filiorum Leurenthe transitur usque ad magnam viam, transeundo ipsam viam pervenitur ad paludem saar, Huzyusaar nominatam; post bee redeundo ad ipsam et eandem viam, et per ipsam directe versus plagam meridionalem eundo circa longitudinem unius iugeris térre, sub quadam arbore ilicis est una meta terrea, et ibi angulatur; deinde giratur versus occidentem usque ad supradictas arbores Sukoscheresne dictas; abhinc per eosdem passus versus orientem ad eandem viam redeundo, itur versus meridiem usque ad aliam viam ad modum crucis transeuntem, et ibi est sita terrea metea; inde per quandam viam transeundo circa vineas Budimi angulando, giratur versus aquilonem ad spácium duorum iugerum terrarum, et ibi est posita meta terrea, de qua transitur ad plagam orientalem usque ad Huzyusaar antedictum, cuius quidem térre particule per metam distincte a parte aquilonis cedunt ad possessionariam porcionem dicti Eolandi, alia vero parte meridionali versus meridiem ipsis nobilibus remanentibus usque ad locum vulgariter Heuvyz dictum, a quo per quandam viam communem versus occidentem pervenitur ad unam metam terream, de qua meta palisper eundo similiter versus occidentem, circa quandam viam est una meta; inde regirando usque ad terras eiusdem ecclesie de Paah, versus orientem est terrea meta; dehinc eundo similiter versus orientem in spacio modico, circa angulum quarumdam vinearum est erecta meta terrea; preterea in quodam loco prope easdem vineas habentur sex iugera terrarum fines habencium versus aquilonem ad terras ecclesie prenotate; deinde protenditur usque ad locum cuiusdam molendini desolati versus meridiem eiusdem Eolandi, et ibi circa angulum quarumdam vinearum sub arbore nucis est terrea meta; inde ascendendo circa easdem vineas versus occidentem, in superiori angulo earumdem vinearum est posita meta terrea; de ipso et eodem