Zala vármegye története. Oklevéltár 1. 1024-1363 (Budapest, 1886.)

parvum versus aquilonem partém eundo pervenit ad caput eiusdem montis Laazfew dicti, et in fine eiusdem pervenit ad arborem piri sub qua est erecta una meta terrea ; inde flectitur et vádit ad orientem et cadit ad predictam viam qua venit de Kewkuth, et circa eandem viam sub quadam arbore teulía dicte est una meta terrea de novo erecta; inde semper in eadem via eundo pervenit ad magnam silvam filiorum Sol, ubi circa predictam viam sub arbore piri est una meta terrea de novo erecta, ubi ad meridiem separat possessiones ecclesie Albensis et Nicolai filii Johannis Zeules eius (így) vocatas, et ad occidentem remanet predicta possessio Thomay udvarnicalis; abhinc flectitur versus partém aquilonis et circa predictam magnam silvam eundo pervenit ad possessiones nobilium de Laad, et ibi circa unam viam posita est una meta terrea, ubi ad orientem remanet possessio filiorum Sol predictorum; inde flectitur et vádit versus occidentem circa possessiones eorumdem nobilium de Lad et pervenit ad vallem Oáofew dictam ubi est una meta antiqua; inde per eandem vallem descendendo pervenit ad silvam Huzyuerezthuen dictam, circa quam est una meta terrea; inde flectitur vádit iuxta eandem silvam ad meridiem, et in fine eiusdem silve flectitur ad occidentem et pervenit ad unam metam terream, inde per eandem plagam eundo pervenit ad monticclum Hollogyur dictum ubi est una meta terrea; inde vádit ad arborem cberasi, inde versus occidentem eundo in fine térre arabilis est una meta terrea; inde parvum versus meridiem eundo flectitur ad occidentem et pervenit ad predictam magnam viam Vasaruswth dictam, transeundo ipsam pervenit ad aliam viam, qua venit de villa Thoty, et secus eandem viam est una meta de novo erecta; inde in eadem via versus meridiem eundo pervenit ad villám Thomay udvarnicalem prenotatam, et circa ipsam villám a parte aquilonis vádit ad montem Badachon circa silvam ecclesie de Almád, et circa ipsum montem versus meridiem eundo venit ad lapidem Vereskew dictum, inde descendit ad fontem Seevfew dictum, inde semper ad partém orientalem eundo pervenit ad arborem hasfa vulgariter dictam, iuxta quam est unus magnus lapis; inde eundo pervenit ad lapidem kyngeskew vocatum