Zala vármegye története. Oklevéltár 1. 1024-1363 (Budapest, 1886.)

perveniret ad arborem ilicis meta terrea circumfusam, ibique terminarentur. Possessionem autem Tothrokolyan alio nomine Huzufalw predictam barum metarum distinccionibus ab aliorum iuribus possessionariis separantes distinxissent: primo inciperet ab oriente in medio fluvii Zala, inde erigendo ad occidentalem plagam directe per pratum in quodam fossato ad sepes (h)ortorum, ubi iuxta et retro ipsos (b)ortos una meta terrea töret per ipsos erecta, que ad meridiem separaret térre monasterii sancti Adriani de Zala, ad partém vero aquilonarem Stepbano filio Iwachon de Marcbaly distingeret; deinde similiter ad occidentalem plagam eundo in longitudine unius iugeris térre, iuxta (b)ortum piatearum esset una meta terrea erecta, et ad eandem viam (így) transeundo ad eandem plagam occidentalem ascendendo montem per modicum spaciurn, perveniret ad quoddam fossatum vulgariter borh vocatum, in cuius fine superiori esset una meta terrea cumulata j abhinc ad quandam viam similiter ad plagam occidentalem similiter horhas nominatam, et in eadem eundo reflecteretur ad partém aquilonaris, inter quasdam vineas per quandam viam antiquam eundo perveniret ad duas parvas arbores, unam videlicet piri silvestris et aliam ulmi vulgariter zyl vocate, que essent meta nova terrea circumfuse et circumdate; deinde per parvum spácium tendendo ad dictam plagam aquilonarem diverteretur ad occidentem ad unam arborem ilicis ubi una meta terrea foret erecta; abinde ad eandem plagam occidentalem perveniret ad aliam arborem ilicis, inde ad eandem plagam per tres metas continuas usque finem ville Ferkend meridionalem, ubi una meta terrea foret erecta, et de eadem meta terrea ad eandem plagam caderet ad fluvium Ferkendpataka vocatum, ubi a meridie separaret térre predicti monasterii, a parte vero aquilonari magistro Stephano superius dicto, et ipsum fluvium transeundo ad dicta n plagam occidentalem ad metas nobilium de Duba ad arborem piri perveniret, quam meta terrea circumdedissent; inde ad eandem plagam occidentalem per quatuor metas continuas usque fluvium Semerpataka vocatum, ubi a parte orientali dicti fluvii metam terream erexissent, ubi a meridie separaret