Zala vármegye története. Oklevéltár 1. 1024-1363 (Budapest, 1886.)

angulo ipsarum vinearum sine preiudicio earumdem tendencia versus aquilonem, in tercio angulo earumdem est meta terrea; deinde meando versus aquilonem per viam ab ipsis vineis versus aquilonem porrectam palisper, est terrea meta, et similiter palisper girando versus occidentem est una meta; dehinc flectitur versus aquilonem, in finibus quarumdam terrarum arabilium una meta est; exiude modicum progrediendo, curvo modo girando versus occidentem, est una meta; abhinc prope eandem versus aquilonem est alia meta terrea; inde transitur ad quandam viam magnam, quam alia secat per modum crucis, et ibi est una meta terrea; inde vero protenditur versus occidentem, retro eandem villám Paah, et ibi in finibus quarumdam terrarum arabilium est erecta meta terrea; abhinc re vertitur ad eandem metam iuxta vias sepius assignatas, quarum una transit de villa Egrug in villám longum Paah nominatam; preterea in medio earumdem villarum scilicet longum Paah et Paah sancti Andree, in loco Syrdya vulgariter nuncupato, habentur septem iugera terrarum arabilium'; silvas autem et nemora ac usum piscacionis, prout iidem domini regis et noster retulerunt, iidem nobiles de Paah de voluntate eiusdem comitis Pauli officialis eiusdem magistri Pauli dicti Magár, ad communem usum commiserunt. Mete autem suprascripte per hominem domini nostri regis et nostrum, prout iidem dixerunt, coram eisdem nobilibus de eadem Paah de novo sunt erecte. In cuius rei testimonium presentes concessimus literas sigilli nostri munimine roboratas. Dátum per manus discreti viri magistri Briccii lectoris ecclesie nostre, tredecimo kalendas Április, anno domini millesimo CCC° vigesimo octavo; venerabili in Christo patre et dominó dominó Henrico dei grácia episcopo et prelato nostro, aule domine regine cancellario et comite Wesprimiensi, discretis viris magistris Johanne preposito, domine regine vicecancellario, Petro cantore et Michaele custode ecclesie nostre existentibus. A piros és zöld selyemsodraton függött pecsét elveszett; eredetije az orsz. lt. kinest. oszt. Mon. Vet. Bud. 29. 13. dipl. oszt. 2477. Közölve: Kovács Nándor másolatából.