Mocsáry Sándor szerk.: Természetrajzi Füzetek 24/1-4. (Budapest, 1901)

3-4. szám

A HAZAI PRIMULÁK FÖLDRAJZI ELTERJEDÉSE. 467 In valle Ursaënsi ad Sümeg (R. Szép). 14. Pr. longiflora ALL

. Fl. Pedem. 1785, 92 in Carpatis paulo variat. Var. Hazslinszkyi SCHERFEL in Bsenitzii Herb. Europ. 8389, ed. 1894 (1895) et ap. BORB. Pótfűz. 1896, 58 robustior, magis latifolia, longius petiolata multi-(6—14)-flora, ideoque umbella maior et magis speciosa videtur, floribus persicinis, siccatis violaceo-cœruleis, sed notis essentialibus non differt. Ad Tátrahajlék (Drechselhäuschen), Faixblösse, Nesselblösse et Vaskapu Tátrse ! inter alpes Petrosa et Hoveria (VÁGNER). Altera forma longifrons foliis elongatis oblongis, basin versus attenuatis ad Tátrahajlék (

BEHM

. et WOL. FI. Polon. exs. 245) et in montibus Ostro et Bisnyak ad Crnilug Croatiae provenit, Pr. farinosa Sadl. Lit. 7, non L. potius hue pertinet. III. Sectio: Auricula PAX 1. c. 147. 14. Pr. auricula L. Sp. pi. 1753, 143. Typum huius speciei spontaneum, ex verbis Linnsei, Pr. auricula Helvetica atque Stiriaca sistit «foliis glabris serratis», quae eadem est ac var. nuda WIDAIER, Europ. Prim. 31. Haec in rupibus calcareis Kalnikensibus Croatiae ereseit. ß) serratifolia BOCHEL,* Botanische Beise in das Banat 1838, 12, 72; breviter descripta in eius PI. Banatus rarior. p. 4 ; foliis serratis atque farina alba marginatis. In rupibus calcareis Thermarum Herculis elatioribus. y) var. Hangarica BORB. Nagy Lexicon X. 1895, 105 absque diagn. in rupibus calcareis Carpatorum boreali-occidentalium. Exeunte Jul. 1894 folia viscida in rupestribus ad Zólyom-Brézó absque floribus mihi conspicua fuerunt; insequenti anno cl. ADOLPHUS REJTŐ exemplaria florifera de montibus proximis ditionis Rezsőpart mihi benigniter misit. Folia spatliulata, remotius repando-serrulata, utrinque breviter viscido-puberula, haud farinosa, imo pulvere humi nigrescentia, denique ± glabrata, margine cartilagineo pallidiore dense ciliata; involucri foliola truncata, pedunculis calyceque farinosis. A var. molli BCHB. Icon. XVII. 1855, 36, tab. 52, III. (non HOOK. Bot. Mag. 1854, t. 4798) pube densiorerecedit et floribus intense flavis, dum corolla var. mollis Helvetic® albido-flava esse dicitur. Nostra fere in Pr. auriculam var. Obristii G. BECK

, Fl. Niederöst. 1893, 917 quadraret, at Pr. Obristii STEIN, Samenkatal. des Breslauer Botan. Garten 1881, 4- eadem est ac « Pr. * Nou /V. serratifolia FRANCHF.T, Bull. soc. fr. 32, 1885, 267.