Schmidt Sándor szerk.: Természetrajzi Füzetek 12/1-4. (Budapest, 1889)

1. szám

dilatatis, cum squamis stramineis, pallidis, squamis interioribus sensim atque breviter mucronatis, lamina petalorum angustiore differt. (552.) D. rà'jinatus et D. Banaticus SCHUR e ditione Albae Julias, Claudiopolitana et Stae Elisabeths — D. australis Pane, asperie squamarum magis evanescente, partim vero D. atrorubens All. (roridus SCHUR), partim vero D. Garthusianorum var. altissima, quœ dicitur skbfastigiata, capitulo compacto. Var. d. (558, 562.) P>. tenuifolius SCHUR, Oesterr. Botan. Zeitschr. 1858. p. 22. ( D. gramineus SCHUR, Verhandl. d. siebenb. Ver. 1851. p. 177, Sert. n. 407., absque diagn. P). chloaephyllus SCHUR herb. Transsilv.) petalorum magnitudine cum D. Garthusianorum IJ. alpium occidentalium, inter formas ((Carthusianorum Boiss.» orientales, maxime convenit, neque multum ab illo differt squamis calycinis interioribus latioribus, magis fuscis, obovatis, lirmioribus, uti in varietatibus supra descriptis, glaucis glaucescentihusqae, levibus, nitentibus, infra aristam eurvatis, arista igitur plerumque patente, breviore quam in I). Garthusianorum L., calycem dimidium tegente (in D. Garthusianorum, calyce dimidio longiore, cum arista partem a

/s calycis attingente, squamis magis oblongis, basin versus parum artgustatis, KERN. Fl. exs. Austrohung. nr. 535), capsula aperta calycis longitudine, foliis caulium sterilium saepe angustissimis, 1 — IVa mm. latis. Flores etiam « Iatericii. D. tenuifolius SCHUR, qui etiam cum D. Carthusianorum var. temato HEUFF. Enum. Banat. p. 32 (1858) omnino convenit, in Transsilvania alpibus orientalibus atque australibus frequenter invenitur : Korongyis, ( 1). Carums, var. saxatilis Pore., non Per s.), Bucsecs ad monasterium Skit, in passu Tömösensi, Piatra lukraj ad Zernyest, Podrusel (D. pumi'us SCHUR olim!), in alpibus Páreng, in convallibus alpium Betyezát ad Klopotiva. «Bespondet Diantho Carthusianorum congesto in alpinis Gallia), ubi folia lata» GRISEB. in lit. D. tenuifolius var. pumilus SCHUR, seu subneglcetus SCHUR = nil, nisi I), lenuifolii forma unifiora, interdum pauciflora, in alpibus comitatusFogarasensis, in monte Bulla alp. Kerzeschoaraensium, in monte Podrusel alp. Arpásensium et in Páreng ! 1). tenuifolius var. pumiius SCHUR foliis longioribus, internodia superantibus, squamis fuscis latioribus, calyce ampliore et floribus maioribus a D. Henteri HEUFF. recedit. 16. (571.) Dianthus Henteri Heuff. apud GRIS, et SCHENK Iter Hungar. in Wiegm. Archiv. 1852. p. 303. ( D. Kayserianus SCHUR exs., Enumer. p. 97, •— «/>. negleetus SCHUR? (non Lois., nec Schult.) ex alpibus Fogarasensibus, forma bifiora, affinis /). tenuifolio var. pumilo» SCHUR in sched., — D. petraeus X Carthusianorum BLOCKI 1. c, p. 150, opinio proeul dubio audax).