Herman Ottó szerk.: Természetrajzi Füzetek 2/1-4. (Budapest, 1878)

1. szám

18 obscure rufo-marginato ; mandibulis nigris, ante apicem late ruíis; scutello et postscutello subtiliter dense, mesonoto et metanoto fortius punctatis, spa­tio cordiformi laevi ; abdomine subnitido, late-obovato, thorace paulo latiore, segmento dorsali primo basi cinereo-villoso et rude punctato, margine api­cali laevi ; segmentis reliquis (praeter secundi marginem posticum denudatum dispersiusque pünctatum) dense punctatis, 2-di basi et lateribus cinereo-vil­losis, 3—4 totis 5-ti vero tantum basi dense fulvo-tomentosis, huius segmen­torumque ventralium margine apicali et ani lateribus fulvo-fimbriatis ; femorum apice tibiisque anterioribus externe pilis brevibus fulvo-cinereis dense tectis, tibiis posticis et metatarsis externe fulvo-, his intus rufo-ferru­gineo-villosis ; tarsorum articulis quattuor ultimis ferrugineis, unquiculis apice nigris, calcaribus albido-testaceis ; alis superioribus flavescenti-hyali­nis, apice violaceo infuscatis, nervis tegulisque piceis. -— 9, long. 15—16™^. Mas differt : clypeo infra fascia pallide flava ornato ; labro nigro in medio obscure flavo-maculato ; antennis 12 longis; abdominis segmento dorsali primo toto fulvido-cinereo-villoso, 2—5 fulvido-cinereo-hirtis mar­gineque apicali pilis brevibus stratis griseis sat late fasciatis, 6-to in medio fulvo-fimbriato lateribusque dente parvo armato ; femoribus, tibiis ac meta­arsis externe cinereo-, his ultimis (sicut in feminis) intus rufo-ferrugineo­villosis. — Long. 14-—15 Eucerae tomentosae Sich, statura et colore proxima, sed mesonoto paulo fortius punctato ; femina : scopa laxiore, externe fúlva, non ferrugineo­nigra, intus metatarsorum rufo-ferruginea, femorum fúlva, non vero ambo­rum nigra ; mas : clypeo et labro aliter coloratis, abdominis segmentis dor­salibus 2—5 margine apicali pilis brevibus stratis griseis non vero aureo­fulvis fasciatis unquiculisque paulo brevioribus, distincti. Etiam Eucerae Hispanae Lep. similis et affinis esse videtur ; sed haec in natura mihi ignota, neque mas descriptus est. In Hungaria centrali, circa finem Maii et initio -Junii Onopordon Acanthium L. visitantem, detexi. Fekete; szájvédője, arcza, homloka, halantékai, mellenek s utótorjának oldalai és lábai hamvasszürke-, alsóajka, nyakszirte, torjának háta és melle pedig barnássárga szőrrel fedettek; szájvédője sűrűn pontozott, fekete, alsó részén homályos rőtszinű szegélylyel; rágói feketék, végeik előtt szélesen rőt­szinűek; paizsa és utópaizsa finoman és sűrűn, de közép- és utóháta erőseb­ben pontozottak s ez utóbbi szivalakű terűje sima; végteste kissé fényes, széles-visszástojásdad, a torjnál kevéssel szélesebb, első hátszelvenye tövön hamvasszürke felálló hosszú szőrökkel van megrakva és durván pontozott, hátsó része sima; többi szelvénye (a második csupasz és szétszórtan ponto­zott hátsó szélének kivételével) sűrűn pontozott, a 2-iknak töve és oldalai hamvasszürke szőrűek, a 3—4 egészen, az 5-iknek pedig csak a tövét takarja sűrű barnasárga molyhos szőrözet, ennek és a has szelvényeinek hátsó széle,

Next

/
Oldalképek
Tartalom