Marta, Liviu - Gindele, Robert: Tezaure dacice din Transcarpatia (Satu Mare, 2014)
Lista documentelor - 96
Trip< artiti > cambiatis permutatio radicem iuris non alterat, ita consensus Regius Lege et na/tura sic comparatus habetur, ut partim contractui, partibus invi/tis nihil onerosi, aut derogatorii mediante consensu Regio spes induci / possit. Iesuitae ego ablanditis invalidis decretis aquisitionalis iuris / Ep<isco>palis radice resistente, q<uo>modo / ad habitandum condescendit in residentiam Ep<isco>pi? Dum fundamneto / Decreti And < reae > 2 Reg<is>, quod Decretum iuratae Regiae capitulationi tan/quam statibus Regni radicaliter competentis praerogativae et nobili/taris libertatis praecipua et inconcus<s>a basis nominanter includitur / invito quocunq<ue> nobile in domum, curiam aut residentiam eius con/descendere, nec ipsi Regi licet. Hinc in residentiam Ep<isco> palem / attentato potentiario actui condescensionis, quia assistente saeculare / absoluta potestate sustentat <ur> et e supra allegato mandati excessu / adeoq<ue> doli mali principio procedit, ultra censuram Eccl<esias>ticam etiam / in iudicio saeculari Tit<ulo> 43 Par<tis> 2 Trip<artiti> et huic an<n>exis Patriae legibus / poena actus maioris potentiae commensuratur praecipue si sup<p>licantib<us> / Iesuitis a<nn>o 1741 31 Maii eblandito decreto mediante extensa huius . potentiarii actus pertinacia spectetur. Nec eblanditi Regii Decreti / favor ab hac poena excusat, quia praecipiente Tit<ulo> 39 Par<tis> 2 Trip<artiti> / in similibus laesionum casibus etiam Rex iuri stare et de suis officia/libus aut laesionum actoribus iustitiam et damnorum reparatione<m> / impendere obligatur. Et hodierna iudiciorum consuetudine illegitimoru<m> mandatorum impetratores pro diversitate casuum poena legis casui / comem>ensurata puniuntur. Accedit, quod Iesuita Theologus verit<a>te Tit<ulo> 5 // Par<tis> 2 Tripar<titi> iura Regni scire obligat<ur> prae primis, dum auditoriale / iudicatus officium ambit, conseque<n>ter scire obligatur, quod Tit<ulo> 3, Par<tis> 2 Trip<artiti> Princeps noster motu proprio et absoluto super rebus iuri / divino et naturali praeiudicantibus atque etiam vetustae libertati totius / Hung<ariae> gentibus derogantibus consuetudines facere non possit. Et / quod Tit<ulo> 11 Par<tis> 2 Trip<artiti> alio modo considerari possit privilegium, in / quantum non ex mera Principis authorit<a>te procedit, hoc est: quod Prin/ceps non habet iustam legitimamq<ue> facult<a>tem concedendi tale privile/gium, quia vergit in praeiudicium aliorum, vel quia iuri communi, / vel constitutioni generali praeiudicare dignoscitur. Et huius modi pri/vilegium non valet etc., quia iuri et consuetudini Regni huius aper/te derogare videtur, ideo non observatur neq<ue> observandum censetur. Combinet iam Iesuita declaratorium radicale suprallegatum decre/tum desideratissimi Principis Leopoldi <pri>mi iura Regni allegata / et suam doloso principio ortam illegitimis modis continuatam / et valente actu, quia assistente saeculare absoluta potestate at/tentatam Eccl<estias Micarum iurium violationem et usurpationem. Scire etiam tenetur Iesuita Theologus, quod Tit<ulo> 9 Prolog<i> in Trip<artito>: Statutum contra libertatem Eccl<e>siarum diuturnu<m> non valeat; occupatores tam allegato Decr<etorum> S<ancti> Stephani R<egis> Hung<ariae> Lib<ro> 2 cap<ite> 1 q<ua>m / supernae dispositionis arbitrio etc. § 39 et Bullae Cae<sare>ae excornem>unicati / sint delegata 241
