Drăgan, Ioan (szerk.): Mediaevalia Transilvanica 2001-2002 (5-6. évfolyam, 1-2. szám)
Etnie şi confesiune
152 Ana Dumitran starea politică şi ieratică a românilor din Transilvania, Viena, 1850, p. 112-121 (cu traducere românească); Johann Hintz, Geschichte des Bistums der griechischnichtunirten Glaubensgenossen in Siebenbürgen, Sibiu, 1850, p. 70-76; Timotei Cipariu, Acte şi fragmente latine romanesci. Pentru istoria beserecei romane mai alesu unite, Blasiu, 1855, p. 198-201 (după Şincai), şi în Archivu pentru filologia şi istoria, Blaj, 1870, p. 638-642 (după Petrus Bod). Reproducere: după Petrus Bod şi Samuil Micu. Georgius Rákotzi etc. Memoriae commendamus etc. Quod licet Nos superioribus aliquot abhinc annis ex Authoritate Nostra ac potestatis Principalis (qua Divina benignitate in hac Principatus Coelitus Nobis concessi administratione fungimur) plenitudine, post decessum ac ex hac luce emigrationem Honorabilis quondam Georgii Genadi Albae Juliani, universarum Graecos, Rascianos, ac Valachicos Ritus observantium Ecclesiarum in Transylvania Superintendentis, in Vladicatus ejusdem functionem juxta quaedam sibi praescripta, decenti modo administranda, quendam nomine Heliam Jorest collocandum, promovendum et statuendum duxerimus, nihilominus tamen idem Helias Jorest ratione status sui ecclesiastici minus prae se habita, qui tanquam in iisdem ecclesiis praenotatorum Rituum Praeses, qua vitae innocentis, qua morum pietatis sanctimonia caeteros Pastores Officio suo Vladicali subexistentes praecellere, ac illis facis instar ardentis bono exemplo praeire debebat, perversorum morum suorum et affectuum praecipitatus detrususque in barathrum variis semet ipsum nefandae vitae maculis implicuisse, Munusque suum Vladicale vitae dissolutionis desertandis nequitiis obfuscatum fecisse, fuisset compertus, ob idque cum per Pastores ejusdem sectae subinde de ejusdem immodestia, ac exorbitationibus plurimis variae apud Nos querelae fuissent institutae, tandem facto conventu generali, Universorum Seniorum ac Pastorum Valachicorum Graeci et Rasciani Rituum, in eodem Generali conventu servatis de Jure et eorundem consistorii consvetudine servandis, in Jus attractus omnium eorum quibus accusabatur scelerum nefandorum, ex certis et plurimis fassionibus medio authenticorum Capitularium, simul ac aliarum credibilium Personarum, collectis in facie consistorii conventus ejusdem productis, reus compertus Officio suo Vladicali dimovendus, ac ne commune Pastoratus munus labe aliqua inspergi permittatur, ut ad luendam debitam poenam Magistratui seculari tradatur, et extradetur unanimi voto, et suffragio eorundem Pastorum adjudicatus fuisset. Unde cum de alio Superintendente vulgo Vladica vocato, in locum illius surrogandó sermo inter eosdem esset atque tandem Honorabilis vir Stephanus Popa Simonius Alba Julianus in Vladicam eligendus in omnium eorundem Pastorum ora venisset, supplicatum Nobis illico exstitit, quatenus Nos quoque idem munus ecclesiasticum eidem gratiose conferre, eundemque in eodem officio Vladicatus clementer confirmare, ac gratia Principali hac in parte prosequi gratiose vellemus. Quorum Supplicationem modo praemisso Nobis factam justam omnino, et aequitati consentaneam agnoscentes, Nos quippe quibus a toto Principatus regimine Nostri, vel maxime cordi, et simul curae diligenti esse consveverit: Universos et quoslibet status Nostro Regimini Divinitus concessos injusto, et decenti ordine dirrigi ac conservari, neque mediis illis, quae ad illud conservandum pertinent quosvis frustrari permittere, eidem Stephano Popa Simonio, a Reverendissimo enim Domino Stephano Geleji Ecclesiarum Hungaricalium in Regno Nostro Transylvaniae Episcopo, ac Albensis Pastore primario, et vigilantissimo, ac nonnullis etiam aliis Fidelibus Nostris praecipuis singulari quadam intercessione, de ejus modestia, morum probitate, vitaeque integritate ac conditione in suae Religionis professione commendato, Universarum Ecclesiarum in Comitatibus Albensis Transylvaniae, Krasznensis, Szolnok mediocris, Szolnok interioris, Dobocensis, Kolosensis, Thordensis, et de Küküllö, item Districtibus Köváriensi, Bartzensi, et Bistriciensi, nec non universis Sedibus Siculicalibus, et Saxonicalibus existentium; exceptis Ecclesiis Adamosiensi' , Szászvárosiensi, Hatzegiensi, Hunyadiensi, Illyensi, Köváriensi136 137, ac tribus Terrae Fagaras Senioratibus, in quibus nihilo plus Juris et Authoritatis, quam quod a Domino Episcopo Orthodoxo Hungaro ipsi indultum fuerit, sibi arrogare conceditur. Vladicatum illarum, videlicet quae Graecam 136 într-o copie executată la 20 februarie 1669 apare Alamoriensi; la fel şi la S. Micu. Vezi Anexa XIV. 137 Tot acolo apare Körösiensi. Vezi trimiterile de la nota anterioară.
