Evangélikus kerül. lyceum, Selmecbánya, 1879

— 20 —

VII. Memoriae necessario imprimenda veniunt: praecepta epitomes Catechotioae communissiina, utriusque gramatices, pro- sodiae ot syntaxeos regulae; paradigmata declinationum grac- carum et Vestibuluiu Comenii onomasticon rcpraesentans. Re li- quislectionibus ediscendis pueri baud graven- tur. Diligenter autem praeceptor ad vertat, ut discipuli in sehol am praeparati veniant et singuli ex ordine lecti- ones suas domi memoriae traditas, statim ad ingressuin recitare jubeantur, ne quod domi faciendum erat, in schola agendo, lectionum et repetitionum cursus impediatur ; quod in superio- ribus quoquo classibus observandum.

VIII. Ex praemissis, quaenam kuius classis meta sit, pru- dens juventutis gubernátor facile judicabit. Pueri scilicet ultra eonfirmatam legendi et mediocrem seribendi rationem, nomina inflectendi et verba conjungandi notitiam babe- ant: nonnulla, imo pleraque fere gramatices et syntaxeos praecepta eorumque praxim, initia quo- quo graecao graminatices, prosod i a o, compositio- nis 1 atinae, nec non praecepta epitomes oateebe- ticae communiora, Vostibulumque Comenii memoriae comendat a teneant.

Secunda classis.

I. Permagni refert, ut classi huic praeceptor ány.tfco: T£ (fiXorcovoc praeficiatur. Discipuli enim vel langvori desi- diaeque dediti; vel praeceptoris anaidsvaia et ba&vfUa retar- dati, quo minus ad classis buius motam perveniant, ad statio- nem superiorem cum fructu attrahi non possunt: inferioribus etiam postbabitis altiora discere satagentes, nihil promovebunt, et oleum et operám perdent.

II. Omnis in latina lingua informationis puerilis vis qua- tuor continetur; ut scilicet pueri primum congruenter, deindc eleganter, tum ornate, postremo prüden ter et loqui et scribere discaut. Ut itaquo praccedentis classis pueri latinis locutionis et scriptionis initium facéré jussi suut, ita pueri in bac classe instituendi et exercendi sunt, ut congruenter loquantur et scribant, et in loquendo et scribendo non tantum verbum verbo reddant, ut tertiani, sed verbis utantur propriis et usitatis, quae in consvetudine ver- santur quotidiana.