Evangélikus kerületi főgymnasium, Selmecbánya, 1859
A Fata maximé memorabilia Gymnasii evang. A. C.. Schemniciensiis, ab ejus origine usque ad Rectoratuni Joannis Sever ini, sive ab anno circiter 1540 usque ad annum 1755, succincte enarrat Ludovicus M. Suhayda Prof. p. or. % Tametsi non certo constet, saltern Claris históriáé testimoniis evinci neuti- quam possit, ante tempóra instauratae per Lnthernm religionis, altiorem scliolam, erudiendis maturioribus juvenibus destinatam, Schemnicii floruisse: tarnen augu- rari licet, sodales de família diviDominicvqui in hac űrbe templum inferius, quod nunc germanicum vocitatur, una cum adjacente asceterio tenuerunt, scbolae coe- nobiali longe ante saeculum XYI. praefuisse, quamdiu bic loci viguerit, an aevum repurgatorum in Germania Sacrorum attigerit, incompertum est, Dominicani certe monasterium suum cum aede tunc Nicolao sacra a. 1536. sub judicatu Tbaddaei Bartfelder dereliquerunt. Civitas jam a medio saeculo XV-to Hussitarum spiritu afflata fuit. Deinde saeculo XVI. et communi senatus populique voluntate, et an- tistitum sacra beic facientium studio, et consilio, quod quidem expetebatur, do- ctorum Vittebergensium *) Augustanam fidei et religionis formulám recepit* et adoptavit. Prima igitur hujus urbis civium cura fuit, scholam eruditam, praeser- tim muniendae ac roborandae evang. ecclesiae conformem et idoneam erigere. Intellexerunt enim huiates Evangelici, Protestantismum, natura sua, praesidio lit- terarum indigere et sine penu atque ornamento eruditionis sibi absimilem esse. Solliciti igitur erant de Musarum sacrario, in quo religio, quam urbs tota profi- tebatur, argumentis, a solidiori doctrina petitis confirmaretur. Subsidia et admi- nicula, sanctum hoc propositum ad effectum perducendi, urbi tunc opulentae, af- fatim suppetebant. Erant eo turn dites auri argentique fodinae; proventus, qui ex *) Exstant litterae Philippi Melanchthonis, Joannis Pomerani et Georgii Major ad se» natum Schemniciensem 1549 datae. 1*
