Püspöki körlevelek 1915 (Szombathely, 1916)
M '■ % ' IX. Suprema S. Congregatio S. Offfcii. Litterae Ad Emum Ac Rniiim Dnum Card. Archiepiscopum Parisiensem, Super Cultu Sacratissimi Cordis lesu Eucharistici. Ad omnes dubietates et anxietates tollendas, quae post evulgata sacrae Rituum Congrega lionis Decreta dierum 28 niartii et 15 iulii anni superioris istic inter fidelles exortae perhibentur, flagitabat nuper Eminentia Tua explicitam Sanctae Sedis declarationem super dubio: „Num titulus Cor Iesn Eucharisticum servet sensum, quibusoumque non obstantibus, quem hiaibet in ultima Collectione (Raccolta) Indulgentiarum anni 1898 et in Brevi dato a Leone XIII die 16 februarii 1903.“ Re delata ad supremam hame sacram Congregationem sancti Officii, cuius est curare ne fidei puritas corni quacumque permixtione turbetur, omnibus eadem mature perpensis, in plenario conventu habito feria IV. die 24 niartii anni currentis, respondendum censu it: „Adfirmative; et ad mentem. Mens est ut firma et immutata remanere debeant Decreta Sedis quoad emblemata, imo etiam quoad partem liturgicam devotionis erga Cor lesu Eucharisticum; attamen devotio ipsa erga Cor lesu Eucharisticum haberi debeat ut adprobata ab Apostolira Sede in senisu declarationis quae continetur in ultima Collectione Indulgentiarum anno 1898 edita.“ Quam quidem responsionem perpetuo hac super re Ecclesiae sensui apprime consonam facile inveniet quisquis paulisper secum reputet in ipsis Breviarii Romani lectionibus pro Officio festi sacratissimi Cordis lesu iamdin concesso, commendari praecipue „caritatem Christi patientis et pro humani generis redemptione morientis atque in suae mortis commemorationem instituentis sacramentum corporis et sanguinis sui, ut (eam) fideles sub sacratissimi Cordis symbolo devotius ac ferventius recolant, eiusdemque fructus uberius percipiant“; et festum Sisimi Corporis Christi cum eiusdem sacratissimi Cordis festo in sacra liturgia ita coniungi ut alterum alterius quasi sequela et complementum videatur. Nil igitur mirum si, inolescente postea devotione erga sacratissimum Cor lesu Eucharisticum, constanter ab Apostolica Sede declaratum fuerit „cultum ema sacratissimum Cor lesu in Eucharistia non esse perfectiorem cultu erga ipsam Eucharistiam neque alium a cultu erga sacratissimum Cor lesu“. Ex quibus omnibus plane consequitur devotionem erga sacratissimum Cor lesu Eucharisticum nedum unquam a Sancta Sede improbatam haud fuisse, quin immo pluries positive recognitam: hoc tamen omnino et non alio senisu, nova vero circa eam emblemata, imagines, titulos ac festivitates liturgicias ideo potissimum vetitas fuisse, ne forte simplicium animis, novitatis amore captis, devotionem ipsam in erroneos vel minus opportunos sensus deflectentibus, res tam sancta obloquentium dicteriis exponeretur. Dum Te igitur precor, ut huius adeo salutaris devotionis frequentatores, veram et genuinam Apostolicae Sedis mentem prudenter edoctos, in sancto proposito confirmare satagas, honori mihi duco alitissimae aestimationis meae sensus exprimere Eminentiae Tuae, cui manus humillime deosculor. Datum ex aedibus S. 0. die 3 április 1915. R. Card. Merry Del Val, Secretarius. Nr. 2703. Super cultu Ss. Cordis lesu Eucharistici.
