Wick Béla: Kassa története és műemlékei (Kassa. Wiko, 1941)

Kassa műemlékei - A Szent Erzsébet Dóm

A püspökök díszes epitáfiumai a kápolna falában lát­hatók. 1. Szabó András, Cseh István és Fábry Ignác püspökök közös síremléke a nyugati falnál van. Csúcsíves kiképzésű. Anyaga trachitba foglalt belga márvány. Fent Fábry püspök­nek a címere, a vaskoronarendjel nyakláncéba foglalva. A címer pajzsán: oszlopon álló hatágú csillag. A fekete már­ványlapra vésett latin sírirat a következő: ,,Lapis quem calcas pie Christicola ossa tegit : Andreae Szabó I-i Stephani Cseh Il-i Cassov. Episc. Très sequentes alia sede, sorte fatum abstulit. Omnes dum viverent suis caros pro condigno cultos. Virtute meritis exaequantem sextum in serie Ignatium Fábry XDCCCLXVII 24. Junii vivis ereptum eodemque condi­tum Recentissimo vulnere saucii gemunt, Pia plebs, Clerus, boni omnes. Non immerito: Per quosvis in Sacer­dotio munerum gradus ad fastig: progressus, Praesulibus a secretis, Augustissimo a sanctioribus consiliis, Fidem, dexteritatem, sapientiam adprobans, Doctrina, exemplo bonum ubique Christi odorem spargebat, Conscipua a justo Principe dignitatis ornamenta, Non ad fastum, ad. vanam gloriam, Tantum ut ex se ipso mereretur majora, incitamento. Passo iniquis temporibus infracto animo acerbissima, Volupe erat consolatorem adesse adflictis, Quavis ope levare inopes Bénéficia plurimos, comitate singulos devincire, Omnia sine strepitu, simulatione, nihil ostentando. Culmen laudum süperat: Aedem hanc foris, intus contuetor et quid prudens Non laeso decore, com­parsi aeris dispensator possit, Si dente aevi adrosam vidisti, Cultu magnifico novum decus addentem, Statorem alterum extolles. Tanto Praesuli, memoriam veneratar Debitum exolvit grata Capitulo pietas. Et tu bone lector ejus virtutes, benefacta, Memoriam, lubens colito vene­rator." Magyarul: ,.A kő, amelyre lépsz, ájtatos keresztény, Szabó And­rás Kassa első és Cseh István Kassa második püspökének csontjait fedi. Az őket követő hármat, az isteni rendelés más főpásztori székre, vagy más sors folytán, más helyre vitte el. 6 Amíg éltek, híveik méltán tisztelték és szeret­6 Palugyai Imiét (1831—1838) utóbb nyitrai püspökké nevezték ki; Ocskav Antal (1838—1848) Pesten halt meg s a budai ferencrendiek siiboltjában temették el; Kunszt József (1850—1852) kalocsai érsek lett. 345

Next

/
Oldalképek
Tartalom